ο εραστής
άρρωστο ψάρι
όπου να ’ναι
θα πέσει
στον ουρανό
κόλαση
με τόσο φως
δεν το περίμενα
στρίβοντας στη γωνιά
ν’ αντικρίσω
το μαύρο κόκκινο
τη νύχτα
κλεισμένος
σε κλουβιά βροχής
σιγά σιγά
με θανατώνουν
τα πουλιά
και το πρωί
αν τα πουλιά που μου στέλνει
ο Θεός
είναι πάλι μαύρα
τα βάφω
πράσινα
κίτρινα
κόκκινα
όμως μια μέρα
θά ’ρθει μια συννεφιά
παντοτινή
κυπαρίσσι
κόκκινο
δέρμα
της ψυχής
ένα γλυκό χέρι
σπασμένο
πεταγμένο
στις πέτρες
στο δρόμο
στο χάος
καληνύχτα
ΜΙΛΤΟΣ ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ /ΤΑ ΣΤΙΓΜΑΤΑ /Στιγμές
Αναδημοσίευση από: Ελίνα Τασιούλα