Κεντροαριστερά ή Κέντρο…διερχομένων !
Άρθρο του Χάρη Αβραμίδη
Συνεχίζονται με αμείωτους ρυθμούς οι διεργασίες στην Κεντροαριστερά με σκοπό την ανάδειξη ενός αρχηγού που θα ηγηθεί του νέου πολιτικού φορέα που θα προκύψει και θα «κινείται» ιδεολογικά στον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς. Οι υποψήφιοι «σωτήρες» που ρίχνονται στην μάχη με σκοπό την «ανάσταση» του πεθαμένου – ιδεολογικά – Λαζάρου αναμένεται να είναι επτά σε αριθμό, δηλώνοντας ότι σκοπός είναι να ενώσουν τον λαό και να ηγηθούν της χώρας.
«Κεντροαριστερά μπαίνοντας» – Ιστορική αναδρομή:
Η ιδεολογία της Κεντροαριστεράς δεν υφίσταται και δεν υφίστατο ποτέ. Υπήρχε ένα κόμμα που βάφτισε την πολιτική του διαδρομή και ταυτότητα ως Κεντροαριστερά και αυτό είναι το «σωτήριο» κόμμα του ΠΑΣΟΚ, το οποίο έχει σώσει με 3 πρωθυπουργούς και 2 μνημόνια αλλεπάλληλες φορές αυτήν την πολύπαθη χώρα. Αρχικά, με τον «σωτήρα» Κ. Σημίτη, που εισήγαγε στην Ελλάδα το χρηματιστήριο και ανάγκασε την πλειονότητα του λαού σε απώλεια ολόκληρων περιουσιών. Στη συνέχεια το «σωτήριο» κόμμα της «Ελιάς», που πρωτοεμφανίσθηκε στις Ευρωεκλογές του 2014 σαν αναδυόμενο δέντρο προσπαθώντας να δικαιολογήσει το όνομά του και μην έχοντας να προσφέρει τίποτα ξαναέγινε ΠΑΣΟΚ (για να μην χαλάσει και συνήθειες χρόνων). Πλέον, ΠΑΣΟΚ δεν υφίστατο, καθώς μπήκε στο «χρονοντούλαπο της ιστορίας», που έλεγε μια ψυχή που κάποιοι ακόμα νοσταλγούν και πολύ θα ήθελαν να αναστήσουν για να συνεχίσει το έργο του, ένα έργο που από το 1981 και έκτοτε μας έφερε στο σημερινό χάλι. Πλέον, υπάρχει η ΔΗΣΥ που φέρει όλο το παλιό ΠΑΣΟΚ στους κόλπους της με πρόεδρο τη Φώφη Γεννηματά. Σε όλες τις εκφάνσεις και ονομασίες της, η Κεντροαριστερά ήταν το ΠΑΣΟΚ. Άλλαζε ονομασίες, αλλά ποτέ τους ίδιους ανθρώπους και την πολιτική του. Οι ίδιοι οι άνθρωποι με κεκαλυμμένα πολιτικά προσωπεία που κατά καιρούς μετακινούνταν από κόμματα σε αποκόμματα, η ίδια πολιτική και η ίδια κούφια ιδεολογία, καθώς η Κεντροαριστερά είναι μια επινόηση της μεταπολιτευτικής Ελλάδας του ΠΑΣΟΚ που πλέον έχει «ξεφτίσει». Κάποιοι άνθρωποι από το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ διεκδικούν πλέον την ηγεσία ενός νέου κόμματος που ούτε ιδεολογία θα έχει, ούτε αξιοπρέπεια και αντιπροσώπευση στο λαό, γιατί «δεν ζωντανεύουν οι νεκροί» και ο κόσμος δεν ξεχνάει πια.
Στο σήμερα:
Δεν χρειάζεται να θιγούν πλέον τα ανομήματα το ΠΑΣΟΚ. Είναι γνωστά τοις πάσι. Πηγαίνοντας στο σήμερα, αυτό που αντικρίζει κάποιος είναι η κούραση. Κουρασμένα πρόσωπα με απουσία ιδεολογίας, προγράμματος και λύσης απλά γυρεύουν ποσοστά για να αποδείξουν στον εαυτό τους ότι είναι ακόμα πολιτικά ενεργά. Οι ιδεολογίες δεν κυβέρνησαν ποτέ. Πριν πάρουν πολιτική και κομματική «σάρκα», μετατράπηκαν σε κόμματα συμφερόντων και εξουσίας. Οι ιδεολογίες είναι για τους ρομαντικούς στα καφενεία. Ο κόσμος δεν θέλει προγράμματα και συνθήματα ούτε λαϊκές συγκεντρώσεις αλλά λύση στο σήμερα και στην επιβίωση. Δεν μπορεί το αποτυχημένο, κουρασμένο και εξουσιολάγνο χθες που έχει πια γεράσει να εφαρμοσθεί στο σήμερα και να το αλλάξει. Το παρελθόν δεν μπορεί να φέρει τίποτα καινούριο. Οι άνθρωποι που διεκδικούν την ηγεσία της Κεντροαριστεράς προέρχονται από το «βαθύ» ΠΑΣΟΚ, που ο κόσμος έφερε στο εκλογικό ποσοστό του 4% και πολλοί από αυτούς δεν είναι πλέον βουλευτές εδώ και χρόνια. Ονόματα όπως της Γεννηματά, του Μανιάτη, του Ραγκούση, του Καμίνη δεν μπορούν να σταθούν πολιτικά πουθενά και πλην της Γεννηματά δεν έχουν το λαϊκό αντίκτυπο, καθώς η Φώφη Γεννηματά είναι η μόνη βουλευτής ανάμεσά τους και θεωρητικά έχει ένα -έστω μικρό- λαϊκό έρεισμα.
Οι υποψηφιότητες:
Οι άνθρωποι που θα διεκδικήσουν την εξουσία- γιατί την εξουσία επιζητούν- είναι οι : Γιάννης Ραγκούσης (πρώην Υπουργός ΠΑΣΟΚ), η Φώφη Γεννηματά (Αρχηγός ΠΑΣΟΚ και πλέον ΔΗΣΥ), Γιάννης Μανιάτης (πρώην Υπουργός ΠΑΣΟΚ), Γιώργος Καμίνης (Δήμαρχος Αθηναίων με αγάπη στο ΠΑΣΟΚ), Σταύρος Θεοδωράκης (λίγο από όλα ιδεολογικά) και Νίκος Θεοχαρόπουλος (πρώην αρχηγός της ΔΗΜΑΡ και πλέον βουλευτής ΔΗΣΥ, δηλαδή κάτι σαν ΠΑΣΟΚ) και ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης. Ο Γιάννης Ραγκούσης επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και αργότερα Παπαδήμου είχε εισηγηθεί την «Διάυγεια», τις εκλογικές δαπάνες στην τοπική αυτοδιοίκηση, την ηλεκτρονική διακυβέρνηση και το σύστημα «Καλλικράτης». Καμία εισήγηση -εκ του αποτελέσματος- δεν πέτυχε στην εφαρμογή της. Δήλωσε ότι «όποιος ψηφίζει Γιάννη Ραγκούση, ψηφίζει αρχηγό αξιωματικής αντιπολίτευσης» και απηύθυνε κάλεσμα στους πολίτες «να επιλέξουν αν θέλουν αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης τον νέο πρόεδρο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ή τον Αλέξη Τσίπρα», και είναι κάτι που πιστεύει ειλικρινά! Ο Γιάννης Μανιάτης επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ λάτρευε τα αιολικά πάρκα, διετέλεσε Υπουργός Περιβάλλοντος χωρίς να πράξει κάτι το αξιοσημείωτο. Μέχρι στιγμής τίποτα το σημαντικό για τους δυο υποψηφίους. Κανένας από τους δύο δεν είναι βουλευτής εδώ και τουλάχιστον 4 χρόνια. Η Φώφη Γεννηματά- άλλη μια εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ- πρώην αρχηγός του, καθώς ο Ευ. Βενιζέλος της το παραχώρησε μιας και δεν ενδιαφερόταν άλλο για την ηγεσία του, φιλοδοξεί να ξαναείναι και πάλι αρχηγός του νέου φορέα. Το σίγουρο είναι ότι θα χρεωθεί τα παρελθοντικά πολιτικά εγκληματικά λάθη της και του ΠΑΣΟΚ και παρά το «βαρύ» πολιτικό της όνομα είναι αμφίβολο το αν θα κερδίσει. Άλλο ΠΑΣΟΚ , άλλο ένας νέος φορές που ερίζουν 7 (μάλλον) και τα συμφέροντα μεγεθύνονται! Επίσης, την ίδια τύχη αναμένεται να έχουν οι Νίκος Θεοχαρόπουλος και Νίκος Ανδρουλάκης, που μάλλον θέλουν να μετρήσουν τις πολιτικές τους δυνάμεις παρά να διεκδικήσουν την εξουσία, με τον δεύτερο ωστόσο, να έχει λίγες παραπάνω ελπίδες λόγω ηλικίας, δεν έχει φθαρεί σε κάποιο υπουργικό θώκο ενώ απέδειξε ότι με την εύκολη εκλογή του σε περίοπτη θέση στις Ευρωεκλογές του 2014 έχει μεγάλο εκλογικό μηχανισμό. Ακόμα, ένας υποψήφιος είναι και ο Δήμαρχος Αθηνών, Γιώργος Καμίνης. Ο Καμίνης κέρδισε τη νίκη στον δεύτερο γύρο λόγω διάσπασης του Σύριζα στην τοπική αυτοδιοίκηση τότε, λόγω τεράστιας αποχής και λόγω απουσίας σοβαρών προτάσεων. Στηρίχτηκε από όλα τα κόμματα, κυρίως το ΠΑΣΟΚ και χρεώνεται την επιθυμία δημιουργίας δεκάδων τζαμί, την μη παροχή ασφάλειας στην πρωτεύουσα της Ελλάδας, πρόσφατα την χριστουγεννιάτικη ρόδα στο Σύνταγμα που χρεώθηκε ένα μεγάλο ποσό ο Δήμος και δεν λειτούργησε ποτέ και ένα σωρό άλλα λάθη.
«Το Ποτάμι πίσω δεν γυρνά »:
Τελευταίο αφήνω τον Σταύρο Θεοδωράκη. Διετέλεσε επί σειρά ετών δημοσιογράφος της ΕΡΤ και ας θέλει να το ξεχάσει. Φημολογήθηκε έντονα ότι το μισθολόγιό του άγγιζε τις 50000 ευρώ μηνιαίως. Στη συνέχεια άρπαξε ένα σακίδιο και επιδόθηκε στην δημοσιογραφία στο MEGA, ώσπου αποφάσισε να δημιουργήσει το «Ποτάμι» και στο σακίδιο του να έχει υλικά μνημονιακής προπαγάνδας και κούφιας ιδεολογίας. Όλοι οι υποψήφιοι αποδεικνύουν το πόσο διασπαστικό ήταν το ΠΑΣΟΚ και το πόσο διασπαστικά φέρονται. Ακόμα και το «Ποτάμι» που ψηφίστηκε ήταν ένα άδειο δημιούργημα που δεν είχε πρόγραμμα ούτε ουσιαστικό λόγο ύπαρξης και ψηφίστηκε αφενός από τους δυσαρεστημένους Πασοκτσήδες και αφετέρου για να «ψαλιδίσει» ποσοστά από τον Σύριζα. Η προσφορά και η ηγεσία του αμφισβητείται έως τώρα έντονα και είναι απορίας άξιο πώς μπορεί να ηγηθεί ενός νέου μεγάλου κόμματος, όταν έχει χάσει σχεδόν όλους τους βουλευτές και το εκλογικό ποσοστό του 6,4%.
Επιλογικά:
Τα μέλη του νέου φορέα, ως μέλη της ΔΗΣΥ, του ΠΑΣΟΚ και άλλων κομμάτων που πρόσκεινται σε αυτά παραδέχονται ότι δεν έχουν αρχηγό ούτε ιδεολογία και πρόγραμμα. Πρώτα θέλουν να βρεθούν αυτά και μετά ελπίζουν να βρουν το δρόμο τους. Τα πολιτικά εγκλήματα πολλά. Ο κόσμος δεν πρόκειται να τους εμπιστευτεί ξανά ακόμα και ένα όνομα έκπληξη να υπάρξει. Θα τους γυρίσει ξανά την πλάτη. Ο Ευ. Βενιζέλος θα συνεργαστεί σίγουρα με τη Ν.Δ. μιας και κατάλαβε ότι είναι δεξιότερος των δεξιών και ο Γ. Παπανδρέου δεν θα αναμειχθεί ξανά. Οπότε κανένα πολιτικό τζάκι δεν μπορεί να συσπειρώσει τον κόσμο -όχι ότι θα τον συσπείρωναν αυτοί. Δεν μπορούν τα λάθη που μας οδήγησαν στη φτώχεια να διεκδικούν ξανά την εξουσία. Απαγορεύεται. Θα αποτύχουν. Ο κόσμος θέλει έμπρακτες λύσεις κι όχι να παρακολουθεί ένα κακοπαιγμένο πολιτικό στρατέγκο που δεν του δίνει λύση στη φτώχεια του. Τους εύχομαι καλά ξεμπερδέματα!
Πηγές :
Αναδημοσίευση από : MAXMAG
