Η αγάπη…

Μια λέξη τόσο πολυχρησιμοποιημένη και σπαταλημένη στις μέρες μας…

Όλοι θα συμφωνούσαμε στο πόσο πολύ την έχουμε φθείρει μα ταυτόχρονα ο καθένας μας θεωρεί πως είναι ο μόνος σωστός εκφραστής της.

Η αγάπη δεν είναι ο έρωτας, αγάπη δεν είναι τα μεγάλα πράγματα,  ούτε τα φανταχτερά λόγια που σκάνε σαν πυροτέχνημα κάποια στιγμή. Η αγάπη βρίσκεται σε σπουδαίες εμπειρίες και σε απλά καθημερινά πράγματα. Σε ένα πάρτι έκπληξη. Σε ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα και σε ένα χορό στην μέση μιας πλατειάς. Στις υποχωρήσεις που παραμερίζουν τις προσωπικές επιθυμίες και όνειρα. Η αγάπη είναι σεβασμός, είναι επικοινωνία, είναι να βάζεις τον άλλον πάνω από πράγματα που είναι εξίσου σημαντικά για εσένα. 

Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο καθένας μας τραβάει το δρόμο του σε αυτήν τη ζωή, έχοντας τα δικά του θέματα να λύσει και συνεπώς έχοντας ένα δικό του ξεχωριστό τρόπο να αγαπάει. Μπορείς να τον δεχτείς, να τον απορρίψεις, να δουλέψεις μαζί του ή να φύγεις. Όμως είναι ο δικός του τρόπος να δίνει ένα μέρος του εαυτού του και το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να προσφέρει, να σου εκφράζει τα συναισθήματα του όπως τα νιώθει. Αληθινά με την καρδιά και όχι έξυπνα με  το μυαλό. Μην βιαστείς όμως να κρίνεις κάποιον  απλώς επειδή ο τρόπος του διαφέρει από τον δικό σου.. είναι η μοναδική δίοδος επικοινωνίας μαζί σου .

“Connecting people” έλεγε ένα παλιό μότο μιας εταιρείας και αντί να έρθουμε πιο κοντά ο ένας στον άλλον καταλήξαμε να οχυρωθούμε  πίσω από τις οθόνες των κινητών μας. Αλλάζουμε συνεχώς συντρόφους, θεωρώντας ότι κάπου εκεί έξω θα βρούμε τον ιδανικό άνθρωπο που θα ταιριάζει με εμάς, και όταν σταματήσουμε να ζούμε στην παιδιάστικη πλάνη μας αναρωτιόμαστε πού πήγαν οι αληθινοί άνθρωποι.

Την αγάπη δεν την βρίσκεις κάπου εκεί εξώ. Δεν είναι ένας άστεγος που  ψάχνει από εδώ και εκεί να μείνει κάπου, να προστατευτεί από την βροχή..

Την αγάπη τη χτίζεις. Κάθε μέρα δίνει εξετάσεις και πολλές φορές μένει μετεξεταστέα.  Γι΄αυτό μην κρίνεις, μην καταδικάζεις κάθε προσπάθεια επικοινωνίας.  Την αγάπη μπορούμε να την προκαλέσουμε, όχι να την κάνουμε  να προκύψει. Ούτε να θυσιαστούμε γίνεται, γιατί τότε ίσως κερδίσουμε μόνο τον οίκτο. Άλλωστε η αγάπη δεν είναι ένας χώρος  θυσίας. Πρόκειται για το συναίσθημα εκείνο που μας επιτρέπει να χαιρόμαστε πράγματα μαζί. Δεν είναι ένα κριτήριο για το πόσο διατεθειμένοι είμαστε να υποφέρουμε ο ένας για τον άλλον. Αν τη βρούμε είναι στο χέρι μας να την κρατήσουμε και να την προστατέψουμε. Η ιδέα της παντοτινής αγάπης δεν υπάρχει, και η προσδοκία της αμοιβαιότητας είναι εσφαλμένη. Όπως όλα τα συναισθήματα, έτσι κι αυτή  σιγά σιγά χάνεται. Ίσως  είχε δίκιο ένας ισπανός ποιητής που κάποτε έλεγε “η αγάπη είναι μια αιώνια φωτιά … Όσο κρατάει”.

Γιάννης Λελέκης

Ακολουθήστε μας στο facebook : i Travel Poetry