Ανάμεσα στους ανθρώπους υπάρχουν κάποιοι που ξεχωρίζουν για την καλοσύνη και την δοτικότητα τους. Σε έναν κόσμο ανελέητο και σκληρό όμως, οι ιδιότητες τους αυτές τους κάνουν περισσότερο δυστυχισμένους παρά ευτυχισμένους. Αυτό συμβαίνει γιατί  πάντα πιστεύουν ότι βοηθώντας τους άλλους  θα βρουν την ευτυχία που ψάχνουν, καθώς αντιμετωπίζουν τον κόσμο όπως εκείνοι είναι και όχι όπως αυτός είναι πραγματικά.

Πάντα πιστεύουν  στην προσφορά και τη γενναιοδωρία. Είναι έτοιμοι να θυσιάσουν τα πάντα προκειμένου να βοηθήσουν κάποιον. Πολλές φορές μάλιστα στερούνται οι ίδιοι μόνο και μόνο για να δώσουν, σε σημείο που χάνουν τον έλεγχο. Ποτέ δεν ζητάνε ανταλλάγματα, παρόλα αυτά εύχονται να λάβουν κάτι μακροπρόθεσμα. Στην πραγματικότητα αυτοί οι άνθρωποι καταντούν εχθροί του εαυτού τους, αφού πολλές φορές υποφέρουν από αϋπνίες , αμελούν την υγεία και την εμφάνιση τους ή ίσως κάποια σημαντική δουλειά προκειμένου να δουν ευτυχισμένους τους άλλους.

Ποτέ δε θα είναι ικανοποιημένοι με ότι κάνουν και πάντα θα προσπαθούν όλο και πιο σκληρά με αποτέλεσμα να γίνονται εμμονικοί. Όταν δεν έχουν κάποιον να βοηθήσουν αρχίζουν να σκέφτονται υπερβολικά, αναθεωρώντας συνέχεια τον εαυτό τους και καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι δεν είναι αρκετά καλοί.

Είναι ευφυείς άνθρωποι που όμως δεν είναι ευτυχισμένοι, καθώς το μυαλό τους είναι απασχολημένο συνεχώς με το να αναλύουν τις καταστάσεις των δικών τους ενεργειών. Δε ζουν στο παρόν αλλά στο παρελθόν, αφού σκέφτονται διαρκώς πώς θα μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά κάποια πράγματα με σκοπό να νιώσουν οι άλλοι καλύτερα και οι ίδιοι την επακόλουθη ικανοποίηση.

Στην πραγματικότητα η ευτυχία μας δεν προκύπτει από το πόσο δίνουμε ή προσφέρουμε σε άλλους. Προκύπτει από  μεγάλες αλλαγές που κάνουμε μέσα μας, κι έτσι επιδρούμε με πιο υγιή τρόπο και στις ζωές των άλλων μέσα από πράξεις και όχι από θεωρία.

Γιάννης Λελέκης

Ακολουθήστε μας στο facebook