Όλα ήταν εντάξει μέχρι χθες, σήμερα καθυστερούσαν και όσο περνούσαν οι ώρες εγκλωβίζονταν περισσότερο ανάμεσα σε ιστορίες τρόμου, διχασμούς και αναθεωρήσεις.

Εκείνος και εκείνος έσπρωξε το κεφάλι του βαθύτερα στον πυρήνα σε μια ύστατη προσπάθεια ξαφνικού ανάμεσα σε κρότους και χαμόγελα καλέσματος.

Έλα, έλα, μη το σκέφτεσαι, όσο σκέφτεσαι κάτι ανάμεσα σε σένα και σε μένα χωρίζεται σε χίλιους χωρίς ζωή, χωρίς θάνατο, χωρίς ανάσα κόσμους. Επέτρεψε στα ένστικτα να συνεργαστούν με την συνειδητότητα. Άλλωστε ο εγκλωβισμός έρχεται από μέσα, από τις τεράστιες εσωτερικές συγκρούσεις. 


Αχ! τα στρεβλά παιχνίδια δύναμης, αχ! ο τρόπος που δαγκώνεις το δέρμα σου εξαιτίας ανεκπλήρωτων υποσχέσεων από εκείνους που δεν έμαθαν να δίνουν, αχ! τα παιδικά σενάρια, αχ! η απομάκρυνση από την πραγματικότητα, αχ! οι Λαιστρυγόνες και οι Κύκλωπες, αχ! η σύγκρουση ανάμεσα στην βιολογική και την συναισθηματική ηλικία, και έτσι χωρίς να το πάρεις χαμπάρι ο χώρος και ο χρόνος αναδιπλώνονται ισοπεδώνοντας…

Λουκία Πλυτά

 

Ακολουθήστε μας στο facebook