Συνηθίζουμε να λέμε ότι η ζωή μας γίνεται πιο εύκολη, όταν ζητάμε ευθέως αυτό που θέλουμε. Σε κάποιες περιπτώσεις, όμως, δεν γίνεται. Και κυρίως, πρέπει να εξασφαλίσουμε μια πληροφορία, χωρίς να χρειαστεί να ρωτήσουμε (για να μην εκτεθούμε ή για να μη φέρουμε σε δύσκολη θέση κάποιον), πρέπει να φτάσουμε στον προορισμό μας, χωρίς παρατράγουδα. Τι κάνουμε, λοιπόν, σ’ αυτές τις περιπτώσεις; Κάποια viral ψυχολογικά τρικ στα οποία μπορεί να ανατρέχει κανείς για μια σειρά από δύσκολες καταστάσεις είναι τα εξής;

1. Έχετε την αίσθηση ότι κάποιος στο γραφείο, στη σχολή ή σε κάποια δραστηριότητά σας, σας κοιτά επίμονα, αλλά δεν θέλετε να ελέγξετε απευθείας τι συμβαίνει ή να διασταυρωθούν τα βλέμματα σας; Δοκιμάστε να χασμουρηθείτε. Αν το άτομο που αισθάνεστε ότι παρακολουθεί το κάθε σας βήμα, αρχίσει να χασμουριέται έχετε μια μικρή -έστω και εμπειρική- επιβεβαίωση για το τι συμβαίνει.

2. Θέλετε να ανοίξετε δρόμο σε ένα σημείο με εκατοντάδες ή έστω δεκάδες ανθρώπους (ένα πάρτι, μια συναυλία, έναν πολύβουο εμπορικό δρόμο); Βγάλτε τα γυαλιά ηλίου και κοιτάξτε ευθεία στην κατεύθυνση που θέλετε να ακολουθήσετε. Οι άνθρωποι, προκειμένου να αποφύγουν να πέσουν πάνω σε κάποιον έχουν την τάση να κοιτούν με σχετική προσοχή το πεδίο τους, κοιτώντας στα μάτια τους άλλους και προκειμένου να καταλάβουν πού πάνε, για να μη συγκρουστούν.    Σύμφωνα με στατιστικές οι σκηνές φαγητού, ενός ανθρώπου να τρώει κάτω, είναι χαλαρωτικές για οποιονδήποτε κι αν τις βλέπει, ειδικά αν βρίσκεται σε ένταση.

3. Πώς μπορεί κανείς να σταματήσει δύο ανθρώπους που καβγαδίζουν χωρίς να εμπλακεί, χωρίς να μιλήσει καν; Το 2013 στο μετρό της Νέας Υόρκης ένας άντρας και μία γυναίκα καβγάδιζαν άγρια, σχεδόν είχαν πιαστεί στα χέρια, όταν ξαφνικά μπήκε ανάμεσα τους ένας νεαρός που κάτι έτρωγε. Χωρίς να πει απολύτως τίποτα, μετά από λίγο ο καβγάς τους είχε πάρει τέλος. Τι είχε συμβεί εδώ; Σύμφωνα με στατιστικές οι σκηνές φαγητού, ενός ανθρώπου να τρώει κάτω, είναι χαλαρωτικές για οποιονδήποτε κι αν τις βλέπει, ειδικά αν βρίσκεται σε ένταση. Και φυσικά γι’ αυτό και παρατηρείται η παγκόσμια τάση των επαγγελματικών δείπνων, των brunches με συναδέλφους, των μεγάλων εμπορικών συμφωνιών που κλείνονται κατά τη διάρκεια ενός γεύματος. Την ώρα του φαγητού, οι συνομιλίες μαλακώνουν, η ένταση εξαφανίζεται, οι άνθρωποι εμφανίζονται πιο θετικοί στο να σκεφτούν, διαπραγματευθούν, συζητήσουν με ηρεμία.

4. Πώς εξομαλύνεται η ένταση σε μια σύσκεψη ή στο πλαίσιο μιας ομάδας ανθρώπων; Απλώς πηγαίνετε να καθίσετε δίπλα σ’ αυτόν που κάθε φορά συγκεντρώνει τα περισσότερα πυρά. Θα είναι λίγο πιο δύσκολο για τους άλλους να επιτίθενται και να υβρίζουν προς τη μεριά του ανθρώπου που προκαλεί το χάος, αν δίπλα του υπάρχει κάποιος ουδέτερος ή συμπαθής. Το ίδιο ισχύει και για κάποιον που καταφέρεται εναντίον σας -πίσω από την πλάτη σας, εννοείται. Σταθείτε για λίγη ώρα κοντά του, πιάστε του κουβέντα με το πιο πλατύ χαμόγελο σας, φερθείτε του ευγενικά κι αφήστε το… κάρμα (και τη γνώμη των άλλων, βεβαίως) να κάνουν όλη τη δουλειά.

5. Πώς παίρνουμε αυτό που ζητάμε; Για αρχή ζητάμε κάτι εξωφρενικό. Μαξιμαλιστικά σκεπτόμενοι, αν από έναν φίλο μας που μπορεί να μας εξασφαλίσει δωρεάν εισιτήρια για μια συναυλία ζητήσουμε 20 ελευθέρας, η απάντηση που θα πάρουμε θα είναι «όχι». Αν όμως ζητήσουμε 3-4, που τόσα θέλαμε εξαρχής, λογικά το αίτημα μας θα γίνει δεκτό. Χοντροκομμένο κάπως το παράδειγμα, ωστόσο έχουμε την τάση να απορρίπτουμε αμέσως οτιδήποτε ακραίο και συνήθως αποδεχόμαστε τη δεύτερη (φαινομενικά λιγότερο εξωφρενική) απαίτηση – αντιπρόταση.

Πηγή: www.lifo.gr