Μαρίζα, μπορείς να μας διηγηθείς μια ενδιαφέρουσα ιστορία για ένα τραγούδι σου;

Θα σου πω για το αγαπημένο μου τραγούδι του δεύτερου δίσκου μου. Είναι το “πάμε μια βόλτα”. Όπως λέω και στο live στον Σταυρό του Νότου, δείχνει και πόσο “ψυχασθενής” είμαι κατά βάθος. Με ποια έννοια; Θα σου εξηγήσω…

Συνήθως, σε ακραία συναισθηματική φόρτιση, δεν έχω την όρεξη να γράψω καθόλου. Είμαι εκεί και βιώνω το συναίσθημα. Όταν λοιπόν είναι να γράψω κάτι, απλώς θα επαναφέρω τον εαυτό μου σ’εκείνη τη στιγμή ώστε να αντλήσω έμπνευση.

Με αυτό το κομμάτι όλα έγιναν ανάποδα.

Μια μέρα, βρίσκομαι σε μια κατάσταση που κλαίω με λυγμούς! Αισθάνομαι τρομερή μοναξιά. Είμαι χάλια. Οπότε, πάω στο πιάνο και γράφω το… “πάμε μια βόλτα”… Ε, τότε είναι που λέω στον εαυτό μου:

“Δεν είσαι καλά!”

Δηλαδή αν σου βάλω να ακούσεις την πρώτη πρόχειρη ηχογράφηση που έκανα στο κινητό, ακούγεται συνέχεια ο λυγμός ενώ προσπαθώ να κρατηθώ και να ανασκουμπωθώ ώστε να γράψω το κομμάτι.

Συνειδητοποίησα μετά την αληθινότητα της φράσης : “αν δεν κοιτάς εκεί που θες να πας, θα πας εκεί που κοιτάς…”

Συνειδητοποίησα επίσης την κρυφή σοφία της μαντάμ Σουσού. Με τον δικό της απλοϊκό τρόπο και με την ελαφρότητά που την χαρακτηρίζει λέει: “αν πρώτα δεν ονειρευτείς, βλάξ, πώς θα το ζήσεις;”

Έτσι λοιπόν, αν και είναι φυσιολογικό να περνάμε πολύ μαύρες στιγμές,  αντιλήφθηκα ότι στον πυρήνα της ψυχοσύνθεσής μου, υπάρχει μια τρομερή αντίδραση στο σκοτάδι.

Είναι δικό μας καθήκον, να σηκώνουμε ξανά τον εαυτό μας στα πόδια του.

ρίζου.jpg

Και από αυτό το απόσπασμα της συνέντευξης που έδωσε η Μαρίζα Ρίζου για το iTravelPoetry, προκύπτει ως φυσικό επακόλουθο το εξής ρητορικό ερώτημα: πράγματι, εάν δεν σηκώσουμε εμείς τους ίδιους μας τους εαυτούς, ποιος θα το κάνει;

Έχοντας τώρα υπόψιν τις συνθήκες κάτω από τις οποίες γράφτηκε αυτό το κομμάτι, ίσως να  αποκτάμε μια διαφορετική κατανόησή του. Ίσως ο σκοπός του είναι να μας θυμίζει, πως το χαμόγελο, εκτός από  τυποποιημένη έκφραση χαράς, είναι και ευθύνη. Πολύ σημαντική μάλιστα.

Και εάν θέλετε να χαμογελάσετε, να κλάψετε, να γελάσετε, να ξεσπάσετε, να γαληνέψετε, και όλα αυτά πάλι απ’την αρχή, και πάλι, κι άλλη μια… μπορείτε να δείτε την Μαρίζα Ρίζου στον Σταυρό του Νότου, 16 και 23 Φεβρουαρίου. Σας αφήνουμε στα χέρια της… αλλά ΠΡΟΣΟΧΗ! Σ’αυτό το τρενάκι του λούνα παρκ, εισέρχεστε με δικιά σας ευθύνη! Είναι μόνο για γενναίους!

*Φωτογραφικό υλικό χρησιμοποιήθηκε από την επίσημη σελίδα της Μαρίζας Ρίζου στο facebook.

Έπεται συνέχεια…

Κριστιάν Νίρκα