Στα πλαίσια της συνέντευξης που έδωσε η  Πέννυ Μπαλτατζή στη Μαρία Μούσχουρου για το iTravelPoetry, της ζητήθηκε να μας πει μία ιστορία για κάποιο της τραγούδι, για τη στήλη μας “Η Ιστορία πίσω από τις νότες”. Κάτι ασυνήθιστο που συνέβη κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης, τον λόγο ή τις συνθήκες κάτω από τις οποίες γράφτηκε το τραγούδι αυτό ή κάτι αντίστοιχο…

Η χαρισματική τραγουδοποιός μας απάντησε:

Κάθε τραγούδι κρύβει μια ιστορία…κάθε λέξη και κάθε νότα…

Σε μία αρκετά σκοτεινή μου φάση, και ενώ έκανα μαθήματα μουσικοκινητικής έγραψα ένα τραγούδι που λέγεται αστέρι, με αφορμή τα λόγια των παιδιών που γνώρισα.

Ήθελαν να το κατεβάσουμε απ’τον ουρανό και να το έχουμε εδώ στη γη και έτσι γράφτηκε το εξης…

van_gogh_-_starry_night

“Αστέρι,
Κάποτε παιδιά μία μια φορά

Έστησαν καρτέρι, σε κάποιο αστέρι

Από ανηφοριά, ρίξαν πετονιά

Κάτω να το φέρουν, τόσα λίγα ξέρουν.
Χτίσανε σκαλιά, ξυλοπόδαρα

βάλανε να το φτάσουν, να το καλοπιάσουν

Και με τα πολλά… πιάστηκε καλά

Τράβα λίγο ακόμα ν’ ακουμπήσει χώμα..!
Δεν ήταν αυτό φεγγαρόλουστο

Φώτιζε πλανήτες, άστρα και κομήτες

Και στη γη παιδιά, μαλλιοκούβαρα

Σύρθηκε ως το δρόμο και ξέμεινε μόνο.
Πέφτει ανάμεσα στ’ αυτοκίνητα

Πόσο έχει τρομάξει, θέλει να πετάξει

Άνεμος φυσά από μακρυά

Και στις ρόδες βλέπει, τη ζωή του να κυλά”.

Απόσπασμα από συνέντευξη στη Μαρία Μούσχουρου