Τι τα κοιτάς τα χέρια σου;
Τα σχοινιά στους καρπούς
Κάνεις πως δεν τα βλέπεις;
Εκτείνονται στον ουρανό, μαριονέτα!
Για να γίνεις άνθρωπος
Πρέπει να αποκοπείς
Και οι λώροι ιεροί ή ξιπασμένοι
Όσο και αν σε θρέφουν
Την εκδούλωση σου αποζητούν.
Θρεφτάρι μέσα στο μαντρί
Τον λύκο τρέμεις.
Κι από τον φόβο σου
Στο λεπίδι του τσοπάνη ξεψυχάς.
Κι αν δεν έχεις σπαθί
Με τα δόντια σου κόψε τους καρπούς
Ανάπηρος, δύσμορφος
Μα πάνω από όλα ελεύθερος.

μαρ.jpg