Μαρίνα Αμπράμοβιτς, «Περνώντας μέσα από τοίχους»
Τοίχοι. Εμπόδια. Προσωπικά και κοινωνικά δεσμά. Η Μαρίνα Αμπράμοβιτς εξηγεί στην αυτοβιογραφία της πως ένα καταπιεσμένο κορίτσι κατάφερε να μεταμορφωθεί σε άνθρωπο του ρίσκου, του πειραματισμού, του έρωτα.
Γράφει η Ραφαέλα Χαμπίμπη
Ήταν ένα δύσκολο ταξίδι για τη Μαρίνα, ένα καταπιεσμένο κορίτσι στο φαινομενικά συντηρητικό, σοσιαλιστικό Βελιγράδι. Η φυγή του πατέρα και η δεσποτική παρουσία της μάνας, ήταν οι πρώτοι φραγμοί που έγιναν τοίχοι. Η ρήξη με την κοινωνία και η απόσχιση από την καθιερωμένη σχολή των τεχνών, οι μετέπειτα. Ο έρωτας και ο διχασμός ανάμεσα σε ένα σύζυγο και ένα πεπρωμένο, ορθώθηκαν κι αυτοί μπροστά της.
Μέσα από υπαρκτά, αλλά και πνευματικά ταξίδια, η Μαρίνα καταφέρνει να κάψει όσα την κρατούν πίσω και να ξαναγεννηθεί. Η ίδια σε μία ασκητική αποστολή, σε ένα μοναστήρι του Θιβέτ κλήθηκε να κάψει το sleepingbag στο οποίο για μήνες κοιμόταν, μη έχοντας κάποιο άλλο προσωπικό αντικείμενο. Μαζί του έκαψε όλα όσα τη βάραιναν αλλά και την κρατούσαν στην κάλπικη, καταστροφική ασφάλεια.
Η Μαρίνα είναι άνθρωπος. Άνθρωπος σαν κι εμάς, που πονάμε. Η Μαρίνα δεν αρκέστηκε στον πόνο όπως τον ξέρουμε από την προσωπική καθημερινότητα. Τον προκάλεσε και τον νίκησε. Έγινε πρωτοπόρος καλλιτέχνης της performance και έθεσε τον πήχη ψηλά, πάνω από τον τοίχο. Ώρες ακινησίας, ορθοστασίας, με χρήση φωτιάς, βελών, σε συνθήκες αντίξοες, η Μαρίνα προκάλεσε τις αντιδράσεις αλλά και το θαυμασμό. Τραυματίστηκε για την τέχνη της. Θυσιάστηκε για εκείνη. Όπως και στη ζωή έτσι και στα έργα της, πρωταγωνίστρια ήταν εκείνη. Στάθηκε γυμνή απέναντι στο πλήθος μια φορά και το άφησε να πράξει όπως ήθελε επάνω της. Τότε η Μαρίνα ξεσκέπασε τα θηρία που όλοι κρύβουμε μέσα μας. Σε μία διαφορετική performanceο επί έτη σύντροφός της, Ουλάι την εγκατέλειψε επί σκηνής. Λίγο μετά την εγκατέλειψε και στη ζωή. Η Μαρίνα καλλιτέχνης συμβάδιζε πάντα με την υπαρκτή-καθημερινή Μαρίνα.
Δείτε πώς συναντήθηκαν μετά από 23 χρόνια
Η ίδια γράφει:
“Δεν έγινα ποτέ μάνα γιατί δε μπορώ να με φανταστώ σε άλλο ρόλο στη ζωή πέρα από αυτό της καλλιτέχνη.”
Πόσο δύσκολο θα ήταν για τη Μαρίνα να σπάσει τον τοίχο που την περιόριζε στη γυναικεία φύση;
Και όταν όλοι οι τοίχοι πέσουν, τι μένει; Υπάρχει από πίσω κάποια μοναδική αλήθεια, ή μένεις μόνος, χωρίς τίποτα υλικό γύρω σου; Σίγουρα για τη Μαρίνα υπήρξε η διεθνής καταξίωση. Η καριέρα της μετράει πάνω από σαράντα χρόνια.
Ένα ταξίδι, τόσο προσωπικό που η ταύτιση είναι αναπόφευκτη. Ένα μάντρα πολλών συγκινητικών σελίδων.
Απόσπασμα – Μύθος:
Παρακολουθήστε και το παρακάτω video:
