Ήτανε μαύρες μέρες, πυρπβολισμοί παντού, η πόλη ανάστατη, τα πλήθη τρέχαν εξαγριωμένα, “κρύψε με”, φώναξα απελπισμένα κι αγκάλιασα το άγαλμα στην πλατεία. Κι όταν μ’έφτασαν, δε βρήκαν παρά το έρημο άγαλμα και στα πόδια του ένα σκυλί στεκόταν σαστισμένο,

που το πυροβόλησαν οι άθλιοι.