Ζαν ντε Λα Φονταίν – και Λαφονταίν απλώς στην ελληνική βιβλιογραφία (Jean de La Fontaine, 8 Ιουλίου 1621 – 13 Απριλίου 1695), ήταν Γάλλος ποιητής, περίφημος για τους Μύθους του.

.jpg

Από ευκατάστατη αστική οικογένεια άρχισε θεολογικές σπουδές τις οποίες εγκατέλειψε χάριν της Νομικής.

Έγινε δικηγόρος αλλά το πάθος του ήταν η λογοτεχνία.

Παντρεύτηκε και χώρισε πολύ γρήγορα και προσκολλήθηκε μετά στον πανίσχυρο υπουργό του Λουδοβίκου ΙΔ΄ Φουκέ, για τον οποίο έγραφε υμνητικά ποιήματα.

 

Jean de La Fontaine

 

Μετά την πτώση του Φουκέ, ο ονειροπόλος, αφηρημένος και επιπόλαιος Λα Φονταίν έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του ως παράσιτος σε μέγαρα φιλόμουσων ευγενών (είκοσι χρόνια, σχεδόν ως τον θάνατό του, στο μέγαρο της μαντάμ ντε Σαμπλιέρ).

Το 1684 εξελέγη μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας και πήρε μέρος στην Διαμάχη των Αρχαίων και των Συγχρόνων (Querelle des Anciens et des Modernes) τασσόμενος με το μέρος των «Αρχαίων».

.jpg

Οφείλει την δόξα του στους Μύθους του.

Έπαιρνε τα θέματά του από παντού, κυρίως όμως από τον Αίσωπο, τα μεταμόρφωνε με αξιοθαύμαστη τέχνη, ποικιλία ύφους και ψυχολογικό βάθος, και κατέληγε σε ηθικό δίδαγμα ζωγραφίζοντας όλους τους χαρακτήρες και καταστάσεις.

 

lafont03_t

 

Σπουδαιότερα έργα του : Contes (Διηγήματα, 1665) και προ πάντων οι Fables (Μύθοι 1668, με απειράριθμες επανεκδόσεις).

 

Αποφθέγματα:

  • Ο καθένας πιστεύει εύκολα ό,τι φοβάται και ό,τι επιθυμεί.
  • Η δυσπιστία είναι η μητέρα της ασφάλειας.
  • Η ιστορία, αν και ψευδής, περιέχει αλήθειες που χρησιμεύουν ως μαθήματα
  • Ο λόγος του ισχυρότερου είναι πάντα το καλύτερο.
  • Το δίκαιο του ισχυρότερου πάντα υπερτερεί.
  • Ο μέρμηγκας δε δανείζει· αυτό είναι το μόνο του ελάττωμα
  • Τίποτα δεν είναι τόσο επικίνδυνο από το να έχει κανείς αμαθή φίλο. Προτιμότερο να έχει σοφό εχθρό.
  • O άνθρωπος είναι έτσι φτιαγμένος ώστε όποτε κάτι καίει την ψυχή του, τα ακατόρθωτα εξαφανίζονται.

 

Πηγές: wikipedia, penna

Επιμέλεια υλικού: Μαρία Μούσχουρου