Απόψε ,δε λυγίσαμε

Σαν άλλοτε ,

Τι κι αν μας κατέτρεχε

Από παντού η μοναξιά ;

 

Απόψε, ο δισταγμός

στάθηκε σα σκόνη στο χέρι,

κι έφυγε

με το πρώτο φύσημα.

 

Απόψε, ρένταρε η ζωή μου

Κι όλοι οι δρόμοι

Αντί να σε διώχνουν ,

Σε φέρνουν πιο κοντά.

 

Απόψε, πριν χαθούμε ,

Ζήτησα να ραφτώ

Απάνω στο λινό πουκάμισό σου ,

Όχι από πλεονεξία ,

Μα ήξερα καλά

τη γκίνια του καλοκαιριού

Και της ζωής μου .

 

Χριστίνα Γιαβάσογλου