Τα τέσσερα απόψε
Απόψε ,δε λυγίσαμε
Σαν άλλοτε ,
Τι κι αν μας κατέτρεχε
Από παντού η μοναξιά ;
Απόψε, ο δισταγμός
στάθηκε σα σκόνη στο χέρι,
κι έφυγε
με το πρώτο φύσημα.
Απόψε, ρένταρε η ζωή μου
Κι όλοι οι δρόμοι
Αντί να σε διώχνουν ,
Σε φέρνουν πιο κοντά.
Απόψε, πριν χαθούμε ,
Ζήτησα να ραφτώ
Απάνω στο λινό πουκάμισό σου ,
Όχι από πλεονεξία ,
Μα ήξερα καλά
τη γκίνια του καλοκαιριού
Και της ζωής μου .
Χριστίνα Γιαβάσογλου