27-8-1942: Η όπερα “Τόσκα” του Τζιάκομο Πουτσίνι κάνει πρεμιέρα στην Αθήνα από την Εθνική Λυρική Σκηνή. Παρουσιάζεται στο θέατρο Παρκ της Πλατείας Κλαυθμώνος, με τη 19χρονη Μαρία Καλογεροπούλου (Μαρία Κάλλας) στον κεντρικό ρόλο, υπό τη μουσική διεύθυνση του Σώτου Βασιλειάδη. Είναι η πρώτη φορά που πρωταγωνιστεί και η πρώτη φορά που θα μεταμορφωθεί σε Tosca . Θα ακολουθήσουν άλλες 37 ερμηνείες της στον ίδιο ρόλο και μοιραία (;) θα είναι και η τελευταία παράσταση που θα παίξει  τον Ιούλιο του 1965.

“Ή είσαι γεννημένος καλλιτέχνης ή δεν είσαι. Και παραμένεις καλλιτέχνης, αγαπητέ, ακόμα κι αν η φωνή σου είναι χαμηλότερη από πυροτεχνήματα. Ο καλλιτέχνης είναι πάντοτε εκεί.” είπε κάποτε και δεν είχε άδικο . Εκείνη βέβαια ήταν και πυροτέχνημα και γεννημένη σταρ .

Kανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι υπήρξε κορυφαία προσωπικότητα, ελληνικός μύθος, η σημαντικότερη – ίσως- λυρική τραγουδίστρια του περασμένου αιώνα, που εξακολουθεί να λατρεύεται από εκατομμύρια φανατικών τριανταεννέα χρόνια από το θάνατό της. Ερωτευμένη με τον διασημότερο Έλληνα, τον Αριστοτέλη Ωνάση, μια εξίσου κορυφαία προσωπικότητα που συνεχίζει να γοητεύει , παρά το τραγικό του τέλος. Η καλύτερη όπερά της είναι η ίδια της η ζωή. Παραμυθένια, μελοδραματική και τραγική, μέσα από μια εντυπωσιακή διαδρομή από την άνοδο προς την πτώση.

Ελάχιστοι έχουν δώσει τόσα στην τέχνη τους όσα η πρώτη ντίβα του λυρικού τραγουδιού. Μια γυναίκα με ολύμπιο ταλέντο, γοητευτική, με προσωπική ζωή που αντικατοπτρίζει την τραγική πορεία των ηρωίδων που ενσαρκώνει. Ένας μύθος που έκανε όλους τους Έλληνες υπερήφανους.

callas1

ΠΗΓΗ : Klik Magazine

ΔΙΑΣΚΕΥΗ : Χριστίνα Γιαβάσογλου