Στις 3 Ιανουαρίου του 1850, στην Αγία Πετρούπολη, έγινε η εικονική εκτέλεση των μελών του αντικυβερνητικού Συλλόγου του Μιχαήλ Πετρασέφσκι, ανάμεσα στα οποία ήταν και ο 28-χρονος τότε Φιόντορ Ντοστογιέφσκι. Και γενικά, από τα 20 μέλη του Συλλόγου οι περισσότεροι ήταν συγγραφείς και επιστήμονες.

Όταν στις 3 Ιανουαρίου, μετά από τον εγκλεισμό 8 μηνών, όλη αυτή η διανόηση εγκατέλειπε τις φυλακές και πήγαινε για εκτέλεση, κανείς από αυτούς δεν γνώριζε, ότι τους χαρίστηκε η ζωή, και ότι τους περιμένει η εικονική εκτέλεση, ίσα για να προλάβουν να μετανιώσουν, να ζητήσουν χάρη.

Στα παγκόσμια πρακτικά αυτό λέγεται «πολιτικός θάνατος», και είναι πολύ πιο ατιμωτικός από την κανονική εκτέλεση: εκεί τελειώνουν τα πάντα, ενώ εδώ ο άνθρωπος είναι πολιτικά νεκρός – χωρίς περιουσία, χωρίς τίτλους, χωρίς ελευθερία.

Πάνω από το κεφάλι του Ντοστογιέφσκι, όπως και των υπολοίπων, έσπασαν στα δύο ένα σπαθί: το έκαναν κάπως βεβιασμένα, γιατί μέσα στα δέκα λεπτά, που οι κατάδικοι βρίσκονταν ανάμεσα στη ζωή και στον αληθινό (για εκείνους) θάνατο, κανένας τους δεν ζήτησε χάρη και δεν έδειξε μεταμέλεια…

 

Πηγή: acantgarecentre