Η φωνή της ερωτευμένης Μαλβίνας μέσα από τα αυθεντικά γράμματα που έγραφε στον αγαπημένο της. Ήταν διάσημη, λαμπερή και ανεξάρτητη, αλλά όταν ερωτεύτηκε αληθινά, ήθελε όλοι να το μάθουν: «Είμαι πάνω απ’ όλους και κάτω από αυτόν», δήλωνε προκλητικά στην τηλεοπτική εκπομπή της, εξοργίζοντας τις φεμινίστριες που την είχαν είδωλο.

Η αληθινή ιστορία ενός μεγάλου έρωτα. Η Μαλβίνα τού έγραφε όπως ανέπνεε. Γρήγορα, ασθματικά, χωρίς διακοπές, δεύτερη σκέψη ή επαναδιατύπωση των νοημάτων. Αυτές οι εκπληκτικές επιστολές της καταλαμβάνουν μεγάλο μέρος του βιβλίου προκειμένου να διασωθούν στο χρόνο, γιατί είναι ίσως ό,τι καλύτερο έχει γραφτεί στην ερωτική επιστολογραφία

ΙΙ

Δεν ανήκε στον κόσμο των μεγάλων.

Όταν έλεγε “βρέθηκα στον κόσμο απροετοίμαστη “ομολογούσε την αλήθεια της . Μπορούσε να ανακατέψει με άνεση Μποτάιγ , Μούζιλ , Γκομπρόβιτς , μέση αττική κωμωδία , Αισχύλο , Στρίντμπεργκ , Μπέικον , Μότσαρτ , Τσιτσάνημ Στραβίνσκι , Μπέργκμαν και Ταρκόφσκι ,, να γράψει σε λίγη ώρα ένα κείμενο διαμάντι ή ένα άρθρο γεμάτο με τύπους Μαθηματικών ή Φυσικής από μνήμης , μα τα απλά , τα καθημερινά της ζωής την παρέλυαν .

Είχε μία εντελώς έκκεντρη αντίληψη του κόσμου που δεν της έδινε τον τρόπο να αντιμετωπίσει το θυρωρό , τον ταχυδρόμο , τον υπάλληλο της τράπεζας , το ζητιάνο της γωνιάς . Κάθε άγνωστο πρόσωπο ήταν απειλή ,, και ή μαρμάρωνε σαστισμένη περιμένοντας κάποιο θαύμα να τη βγάλει από τη δύσκολη θέση της αναγκαστικής επαφής , ή γινόταν παράλογα επιθετική από φόβο .

kgykt.jpg

Μπορούσε να σκάσει άνθρωπο από άγνοια στοιχειωδών κανόνων ζωής . Δεν οδηγούσε , ξέμενε διαρκώς από τσιγάρα και φωτιά , δεν καταλάβαινε τα χρήματα ή τις πιστωτικές κάρτες , δυσκολευόταν να κάνει κατάθεση ή ανάληψη , δεν μπορούσε να διαβάσει τους λογαριασμούς που της έρχονταν ,ούτε που θυμόταν να τους πληρώσει . Όταν έβγαινε στο δρόμο ήταν πάντα αποπροσανατόλιστη και συγχυσμένη ,, δεν έβλεπε γύρω της , αγνοούσε τα φανάρια και τα σήματα , έπεφτε πάνω σε φίλους και δεν τους μίλαγε , τρέλαινε τους ταξιτζήδες γιατί δεν ήξερε πού ακριβώς πηγαίνει .

kk.jpg

Προκειμένου να αντέξει την πραγματικότητα , ντυνόταν με “στολές” , και επινοούσε ρόλους για να δείξει την περοφρόνησή της στο κοινότοπο και το τρέχον . Αλλά ο μόνος ρόλος που πραγματικά ήθελε ήταν να είναι ένα ορφανό ,, μόνο αυτόν . Να είναι ένα απροστάτευτο ορφανό που χρειάζεται πατρική προσοχή και φροντίδα.

Στον άντρα ανέθεσε το ρόλο εξαρχής :

–Είσαι ο μπαμπάς μου . Μη μ’αφήσεις ποτέ .Θα κάνω μετά ο,τι μου κατέβει . Οι μπαμπάδες δεν αφήνουν τα παιδιά τους . Είσαι ίδιος ο μπαμπάς μου . Ίδιος σε όλα .

-Αφού δεν τον γνώρισες .

–Δεν έχει σημασία . Έτσι πρέπει να είναι οι μπαμπάδες , σαν κι εσένα .

Πηγές : Topos Books, Facebook