Και «βαπτίζονται» όλοι συγγραφείς και ποιητές, θαρρείς και ο τίτλος θα γεννήσει την ιδιότητα…

Κι όμως, είναι τέτοια η δύναμη των λέξεων, που απαιτεί μία ανάλογη της, ως ανάστημα ανθρώπου, για να υπάρξει αρμονία.

Οι λέξεις αποκαλύπτουν/ εκθέτουν/ προσδιορίζουν/ δηλώνουν/ κρύβουν/ υπόσχονται…

Οι λέξεις «χειραγωγούν»/ κακοποιούν/ ξεγελούν και σε σωστά βαλμένη θέση προκαλούν ή προσκαλούν…

Οι λέξεις αγκαλιάζουν/ αγαπούν/ ερωτεύονται/ ηχούν με κρότο/εγκαταλείπουν…

Οι λέξεις πληγώνουν και πολλές φορές πληγώνονται…

Οι λέξεις εμπεριέχουν το Όλον στο Ήσσον και αντίστροφα..

Οι λέξεις έχουν Μνήμη/ Γνώση/ Θέση…

Και είναι τέτοια η δύναμη τους,που οι πραγματικοί γητευτες γνωρίζουν πως σπάνια κάποιοι λίγοι κατάφεραν να τις τιθασεύσουν. Όχι αναίμακτα.

Χωρίς τίτλο λοιπόν/ είναι πιο έντιμο έτσι.

Μέχρι να τιθασεύσεις τις λέξεις.

 

Σοφία Παπά