Όλα ήταν πολύ αληθινά

Σκεπτόμενη τα παλιά, τα θυμάμαι όλα

Σαν ένα μακρινό όνειρο.

Τ ‘αγγίγματα και τα ξεσκεπάσματα

Τα περισσότερα ήταν θα ‘λέγε κανείς ψεύτικα,

Σαν να έπαιζα σε ταινία,

Ή σα να είχε βγει ένας κακογραμμένος ήρωας από βιβλίο

Τόσο μουτζουρωμένος που κάνεις δεν διάβασε ανάμεσα στις γραμμές του

Άπλα εστίασαν όλοι στις έξυπνες ατάκες όχι σε αυτά που ήθελε να πει.

Σίγουρα όλοι προσποιούμαστε σε ένα βαθμό

Και οι μουτζούρες σε κάποιους μοιάζουν ζωγραφιές

Όλα ήταν τόσο ελεύθερα για λίγο

ballon2

Μέχρι να αφήσεις ένα μπαλόνι ν ‘αγγίξει ουρανό

Όπως το πόσο υγρός και εκτεθειμένος νιώθεις

Μέσα σε μια πισίνα ή την θάλασσα

Όταν δεν έχεις την παραμικρή ιδέα πως κολυμπάς

Η αίσθηση του νερού ,αγγίζει το δέρμα με ένα μοναδικό τρόπο

Όπως ακουμπάς τα δικά μου χέρια

Ίσως όταν δεν έχεις ιδέα να κολυμπάς

Όλα να επιτρέπονται·

Οι άγαρμπες και σπασμωδικές κινήσεις των χερών και ποδιών

Κανείς δεν μπορεί να σε κρίνει τώρα δεν υπάρχει σωστός τρόπος να το κάνεις

Και αυτό σου δίνει μια υπέροχη ελευθερία

Όπως όταν είσαι μεθυσμένος και δεν ξέρεις να χορεύεις

Προσπαθείς να μην πνιγείς , να αντέξεις

Και όλοι στο σκοτεινό δωμάτιο σε κοιτούν ,δεν σε νοιάζει

Μοιάζεις με μια σιλουέτα

Κι απλώς επιπλέεις υπέροχα.

fg4.jpg

Σκέφτομαι συχνά για μας πιθανά σενάρια

έχω ένα φόρεμα με εκατών πενήντα λουλούδια πάνω

το βρήκα στην ντουλάπα ένα δειλινό που κατέβαζα τα ανοιξιάτικα

μην ρωτάς γιατί μετρώ μήνες και λουλούδια

και εγώ όπως όλοι μαθαίνω να κολυμπώ

ακόμη και άλλο τόσο να μετρώ·

είπαμε δεν υπάρχει σωστός τρόπος

όλοι έχουν ένα κάρο σκονάκια στις τσέπες τους

και όταν κολυμπάνε, βυθίζονται θλιβερά.

Σαν ‘ρθει ο Ιούνης ίσως όλα να ναι αλλιώς

Θα σε περιμένω , το ξέρεις

Αν σου χα δώσει τούτο το γράμμα θα κοιμόμουν πιο ανάλαφρα , αλλά όλα στο καιρό τους θαρρώ

Εγώ πνίγομαι σε μια πισίνα με λουλούδια

Και εσύ βρίσκεσαι σε ωκεανούς μεγάλους και σκούρους μπλε

Ποτέ μου δεν κατάλαβα την έννοια του μεγέθους της απόστασης, του χρόνου

αν τα ΄ξέρα όλα αυτά ,θα ερχόμουν να σε βρω

Υπάρχουν μέρες ήλιου μπροστά μας μπορεί να ‘ναι τοσοδούλες αλλά είναι δικιές μας

Οι λέξεις και τα σώματα παίρνουν άλλη υφή κάτω απ’ τον ήλιο γινόμαστε πιο χρυσαφένιοι , πιο ενδιαφέροντες

Μου ‘χες πει ότι κάτω απ’τον ήλιο είμαστε πιο άνθρωποι

Σε περιμένω, κάτω απ’τον ήλιο.