Έρμο στοιχειό που κλαις μονάχο δίχως φίλους

Έλα να κάνουμε παρέα ένα τσιγάρο

Έχω ακούσει για εσένα τόσους θρύλους

Μα αγκαλιά θέλω απόψε να σε πάρω .

Φοβούνται οι άνθρωποι τ’απόκοσμό σου βλέμμα

Τρέμουν τον ήχο της φωνής σου στο σκοτάδι

Μ΄άμα δεν έχεις πού να πας έλα σε μένα

Κι ας λεν πως είσαι μοχθηρό παιδί του Άδη .

Έλα και στοίχειωσε την άδεια μου ζωή

Είμαι και ‘γω στοιχειό, μονάχο σαν εσένα

Τρεμώ κι εγώ , όπως εσύ , πριν την αυγή

Το φως του ήλιου που θα κάψει κάθε ψέμα.

Ξέρω πως είσαι πλάσμα αθώο , ευγενικό

Και την κακία συγχωράς αυτού του κόσμου

Ήσυχο μένεις, θλιβερό και σκυθρωπό

Όμως εγώ , σε νιώθω φίλο καρδιακό μου

Έρμο στοιχειό που κλαις μονάχο κι υποφέρεις 

Έλα να κάνουμε παρέα ένα τσιγάρο

Κι ας λένε όλοι το κακό πως θα μου φέρεις 

Στην αγκαλιά μου θέλω απόψε να σε πάρω .