Από τον αυτισμό εμπνευσμένο – Παρασκευή Παπία
Τον εαυτό τον γνώρισα
Μέσα από διηγήσεις
Και διαθλάσεις φωτός.
Στα όνειρα αλλάζω μορφή
Αποκηρύσσω τα ανθρώπινα
Ζώο, φυτό και πράγμα γίνομαι.
Οι αισθήσεις συχνά
Αποδομούνται μια μια
Σε τρομερή ανατριχίλα.
Στο όνομά μου δεν γυρνώ.
Αν με ρωτήσεις πώς με λένε
Θα σηκώσω τους ώμους.
Αποστρέφω το βλέμμα
Φοβάμαι να σε κοιτάξω
Στα μάτια σου αντανακλώμαι.
Μην μ’ ακουμπάς!
Κουνιέμαι πίσω – μπρος
Τώρα είμαι πουλί και πετώ.