Δεν είμαι καλή στις κουβέντες,

προτιμώ ν’ ακούω τη φωνή σου.

Η φωνή σου αγκαλιάζει τρυφερά, αγγίζει απαλά…

Δεν είμαι καλή στις κουβέντες,

Προτιμώ ν’ ακούω τη σιωπή σου

όπως εσύ άκουγες τη δική μου

και σαν ενωθήκαν οι δυο σιωπές,

μοιραστήκαμε την ύπαρξή μας μέσα στη γαλήνη,

έτσι απλά, έτσι αληθινά.

Δεν έχω να πω περισσότερα απ’ όσα χρειάζεται:

Θέλω η παρουσία μου να είναι για σένα

ένας ώμος για να γείρεις να ξεκουραστείς,

όπως εσύ είσαι για μένα η αδελφή ψυχή,

το άλλο μου ολόκληρο,

ένας άνθρωπος για να μοιράζομαι μαζί του τις σιωπές μας.