Μέσα απο το φωτογραφικό φακό και την ευαίσθητη ματιά ενός φοιτητή του Πολυτεχνείου σήμερα, 46 χρόνια αργότερα, παίρνουμε λίγες ανάσες ελπίδας κάπου ανάμεσα στον καθημερινό παραλογισμό βίας και αυταρχισμού που (ανα)βιώνουμε.

Δεν χρειάζονται περισσότερα λόγια…Μόνο ποτέ να μην ξεχνάμε “να έχουμε το νου μας στο παιδί”…

“Κάποτε θα ‘ρθουν να σου πουν

πως σε πιστεύουν, σ’αγαπούν

και πως σε θέλουν

έχε το νου σου στο παιδί

κλείσε την πόρτα με κλειδί

ψέματα λένε

κάποτε θα ‘ρθουν γνωστικοί, λοχάδες και γραμματικοί

για να σε πείσουν

έχε το νού σου στο παιδί

κλείσε την πόρτα με κλειδί

θα σε πουλήσουν

και όταν θα ‘ρθουν οι καιροί

που θα ‘χει σβήσει το κερί στην καταιγίδα

υπερασπίσου το παιδί

γιατί αν γλιτώσει το παιδί

υπάρχει ελπίδα”

Του Παύλου Σιδηρόπουλου

Ευχαριστούμε πολύ τον Μάριο Βαμβακάρη για τις συγκινητικές φωτογραφίες.