Εκουαδόρ: Ποιος μιλάει για ειρήνη;
Η κατάργηση των επιδοτήσεων στα καύσιμα, που συμπεριλαμβάνεται στο διάταγμα 833 στάθηκε η αφορμή για να ξεκινήσουν εκτεταμένες κινητοποιήσει και συγκρούσεις με την αστυνομία. Το συγκεκριμένο διάταγμα ψηφίστηκε στο πλαίσιο δανειακής σύμβασης που είχε συναφθεί με το ΔΝΤ, και βασική συνέπειά του ήταν να υπερδιπλασιαστεί η τιμή του πετρελαίου στη χώρα.
Από τις 3 Οκτώβρη και για περίπου 12 ημέρες πολλές πόλεις παρέλυσαν, με τις συγκοινωνίες να κηρύσσουν απεργία, και τον κόσμο να συρρέει στους δρόμους. Μέσα σε αυτό το διάστημα, η κυβέρνηση επέβαλε στρατιωτικό νόμο σε όλη την επικράτεια, μετέφερε την έδρα της από την πρωτεύουσα, Κίτο, στη πόλη Γουαγιακίλ, ενώ σε ένα περιστατικό 10 αξιωματικοί της αστυνομίας αιχμαλωτίστηκαν από αυτόχθονες διαδηλωτές. Συνολικά από τις συγκρούσεις έχασαν τη ζωή τους 7 άτομα, τραυματίστηκαν 1340 και συνελήφθησαν ή προσήχθησαν 1.152 (σύμφωνα με τον Συνήγορο του Λαού, ανεξάρτητη Δημόσια αρχή αρμόδια για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων).
Τελικά, στις 13 του μήνα, η κυβέρνηση πήρε πίσω το διάταγμα, με τους αυτόχθονες να ζητούν φορολόγηση των πλουσίων, ως αντίβαρο στις επιδοτήσεις των καυσίμων.
Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στις 8/10, στο site Indymedia Ecuador, στο μέσο δηλαδή της κοινωνικής έκρηξης, από έναν κάτοικο της χώρας. Η μετάφραση του έχει γίνει από το blog In Media Res , απ’όπου και αναδημοσιεύεται αυτούσιο.
Υ.Γ: Αν έλειπαν από το κείμενο οι τοπικοί χαρακτηρισμοί και οι εθνικές αναφορές για το Εκουαδόρ, θα ήταν εύκολο να θεωρηθεί πως προέρχεται από την ελληνική πραγματικότητα
“Δεν κάνω σχεδόν ποτέ αναρτήσεις σε κοινωνικά δίκτυα, αλλά σήμερα δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι τις ταραγμένες κοινωνικές συνθήκες στις οποίες ζούμε σήμερα (Στο Εκουαδόρ) και τον τρόπο που επηρεάζουν τη ζωή μου. Κάποια στα κοινωνικά δίκτυα έχουν κάνει εκκλήσεις για ΕΙΡΉΝΗ και ψυχραιμία, ουρλιάζοντας και για την παράλυση που έχουν προκαλέσει οι κινητοποιήσεις από τους αυτόχθονες, τους αγρότες, τις γυναίκες και τους φοιτητές. Με ετικέτες στο Twitter όπως #EcuadorPaisDePaz (μετ. Εκουαδόρ χώρα ειρήνης) θα έπρεπε να φτάσουμε να πιστέψουμε ότι η ΕΙΡΉΝΗ είναι κάτι που ήταν πάντα παρόν στη χώρα μας και ότι “κάποιοι” ήρθαν για να την διαρρήξουν και να την βανδαλίσουν. Παρ’ όλα αυτά, μου είναι αδύνατον να φανταστώ αν έχω γνωρίσει πραγματικά ποτέ την ΕΙΡΉΝΗ και αν άλλοι στο ίδιο καράβι με εμένα την έχουν επίσης γνωρίσει ποτέ πριν από όλες αυτές τις διαμαρτυρίες. Γνωρίζω πραγματικά την ΕΙΡΉΝΗ; Ποιος γνωρίζει την ΕΙΡΉΝΗ; Τι είναι πραγματικά η ΕΙΡΉΝΗ;
Για πολλά χρόνια τώρα έχω ξοδέψει πολύ χρόνο σκεπτόμενος με μεγάλη θλίψη και αποκαρδίωση αν θα μπορούσα ποτέ να πετύχω τους στόχους μου και στη ζωή σε ένα πλαίσιο όποτε δεν υπάρχουν ευκαιρίες για νεαρά άτομα και άτομα που αφιερώνουν τον εαυτό τους στις κοινωνικές επιστήμες. Κάθε μέρα ξυπνάω με το άγχος και σκέφτομαι τις δυνατότητες να αναπτύξω τις ζωντανές εμπειρίες μου σε μια κοινωνία που διατρέχεται από ανισότητα, διακρίσεις, διαφθορά και ομοφοβία. Έχω γνωρίσει ποτέ την ΕΙΡΉΝΗ; Πριν από τρεις μήνες ένας φίλος μου, ο οποίος μου λείπει πάρα πολύ, αποφάσισε να εγκαταλείψει τη χώρα εξαιτίας των άθλιων εργασιακών συνθηκών εδώ στο Εκουαδόρ και εξαιτίας της ανυπόφορης ομοφοβίας της οικογένειάς του. Αποφοίτησε από μια νοσηλευτική σχολή και έκτοτε (σχεδόν για έναν χρόνο) δεν έχει καταφέρει να βρει μια σταθερή δουλειά ούτε να επανασυμφλιωθεί με τους αγαπημένους του. Τώρα βρίσκεται χωρίς χαρτιά στις Ηνωμένες Πολιτείες, προσπαθώντας να επιβιώσει σε ένα πλαίσιο στο οποίο οι μετανάστες και τα άτομα λατινοαμερικής καταγωγής (Latinxs) διώκονται ποινικά και τα μεταχειρίζονται σαν τέρατα που αποτελούν βάρος προς εκμετάλλευση και βιασμό. Όταν μιλώ μαζί του γελάμε και δίνουμε κουράγιο ο ένας στον άλλον, αλλά συχνά αναρωτιόμαστε πότε θα ξανα ειδωθούμε. έχουμε γνωρίσει ποτέ την ΕΙΡΉΝΗ;
Δεν χρειάζεται βέβαια να πω ότι υπάρχουν άλλα σώματα για τα οποία η στέρηση εκφράζεται στις ίδιες τις βασικές ανάγκες και για τα οποία η άσκηση βίας μοιάζει να είναι μια πράξη της καθημερινής ζωής. Σκέφτομαι, για παράδειγμα τις χιλιάδες περιπτώσεις γυναικοκτονιών για τις οποίες οι δολοφόνοι αθωώνονται στα δικαστήρια, τον τεράστιο αριθμό ανθρώπων στα δημόσια νοσοκομεία που δεν πρόκειται ποτέ να θεραπευτούν ακόμα και εάν βρίσκονται σε καταστροφικές συνθήκες, τα χιλιάδες παιδιά που δουλεύουν στους δρόμους και τις πλατείες της πόλεις. Τις χιλιάδες άνεργους στις πόλεις που ψάχνουν απεγνωσμένα για μια μορφή επιβίωσης για τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Έχουν γνωρίσει αυτά τα άτομα και οι οικογένειές τους ΕΙΡΉΝΗ;
Η ΕΙΡΉΝΗ, αγαπητοί μου φίλοι, έχει γίνει ένα εμπόρευμα προσβάσιμο μόνο μέσα από μια πολύπλοκη συνάρθρωση παραγόντων που συμπεριλαμβάνουν την τάξη, τη φυλή και το φύλο. Η ΕΙΡΉΝΗ στο δικό μας πλαίσιο ως μια χώρα, αποκτιέται μόνο από αυτούς που έχουν ιδιωτική ασφάλιση, μια δουλειά, ένα σπίτι, έναν αξιοπρεπή μισθό, διακοπές κλπ. Πόσα άτομα σ’αυτή τη χώρα έχουν μια αξιοπρεπή δουλειά; Πόσα άτομα πληρώνονται όσο τους αξίζει; Πόσοι φοιτητές έχουν ένα εξασφαλισμένο μέλλον; Πόσα νέα παιδιά θα έχουν ποτέ τη δυνατότητα να σπουδάσουν καν; Πόσοι αυτόχθονες και αγρότες έχουν πρόσβαση στις πιο βασικές υπηρεσίες όπως το νερό, η υγειονομική περίθαλψη, η στέγαση και όλα τα υπόλοιπα; Πόσες γυναίκες και LGBTQI άτομα έχουν ασφαλές σπίτι, χωρίς βία και διακρίσεις; Οι Nebot, Guillermo Lasso και ολόκληρη η ορδή σκατοτραπεζιτών και επιχειρηματιών που υποστηρίζουν τις καμπάνιες για “ΕΙΡΉΝΗ” στο Εκουαδόρ μπορούν να μιλάνε γι’αυτήν γιατί η βρωμερή ύπαρξή τους είναι εξασφαλισμένη από τη δουλειά και τις στερήσεις των άλλων. Μιλάνε για ΕΙΡΉΝΗ επειδή δεν ξέρουν τι σημαίνει να δουλεύεις και παρ’όλα αυτά να μην έχεις αρκετά για να ταΐσεις τον εαυτό σου ή την οικογένειά σου. Μιλάνε για ΕΙΡΉΝΗ επειδή δεν ξέρουν τι σημαίνει να δέχεσαι σταθερή κακοποίηση από έναν σύντροφο και να απειλείσαι με θάνατο κάθε μέρα. Μιλάνε για ΕΙΡΉΝΗ αλλά δεν ξέρουν τι σημαίνει να πηγαίνεις σε ένα νοσοκομείο και να μην έχεις λεφτά για να σώσεις τη μητέρα σου, τον πατέρα σου, τον παππού σου, τον φίλο σου…
Οπότε ποιος μιλά για ΕΙΡΉΝΗ;”