Όταν δεν είμαι ποιητής
Γίνομαι δρυοκολάπτης
Με κόκκινο λοφίο.
Χτυπώ το ράμφος μου
Σε πόρτες και φέρετρα
Κανείς δεν ανοίγει.
Πιάνομαι στη ξόβεργα
Της καρδερίνας
Δεν ξέρω να κελαηδάω.
Με ποιήματα εξαγοράζω
Την ψευδαίσθηση της ελευθερίας.

Παρασκευή Παπία