Ανάμεσα στην “Καταραμένη Μηχαήλ Βόδα” και στην οδό Αλκιβιάδου δεσπόζει αγέρωχη μια μικρή οδός, βγαλμένη από κάποια νοσταλγική ρετρό ταινία του ’70 κρυμμένη από τα ψυχρά φώτα του Street View. Η τοποθεσία δεν είναι άλλη από την Οδό Σεβαλιέ.

Περνώντας απ’ την μικρή τη Σεβαλιέ
Θα ‘ταν, δε θα ‘ταν καλοκαίρι
αντηχούσε ένα αγέρι
Έφτιαχνα με την σκέψη σου κολιέ

Τα χρώματα όμορφα βελούδα
γκρινιάζει κάποιος ηθογράφος
μα εγώ ανυπότακτος ζωγράφος
ζωγράφισα μία πεταλούδα

Τιτίβιζε ελεύθερη και φίνα
θυμίζοντας τα όνειρα εκείνα
που αποδείχτηκαν όλα σάπια
Μέσα στην σκοτεινή Αθήνα

Μα η μικρή, η πεταλούδα
Φιλά τον σύγχρονο Ιούδα
που αυτοκτόνησε με χάπια
Άνθρωπε, στην θλίψη σου τραγούδα