Το έχω ονειροπολήσει τελευταία
Μου λες ιστορίες για ταξίδια που έχεις κάνει σαν να είσαι παρουσιαστής ή σα να εξιστορείς κοσμοϊστορικό γκολ στο Μουντιάλ
Είναι πράγματι Δευτέρα 
Μια παράξενη Δευτέρα με μειδίαμα στα χείλη και πορτοκάλι παπούτσια
Και το κατάστρωμα είναι μπλέ σκούρο
Και ο ουρανός είναι μπλε ανοιχτό
Με νωχελικό τρόπο ξύνεις τον σβέρκο σου , αναρωτιέσαι αν ακούω
Στο σκηνικό θα παρεισφρήσουν μικρά παιδιά που θα πουν κάτι αστείο,αλλά δεν θα το θυμάμαι
Οι παππούδες θα μιλάνε για φιστίκια και για ηφαίστεια
Εσύ θα μου λες ότι το παστέλι είναι εύγευστο και εγώ θα σου λέω
Δώσε μου μέλι
Μετά θα βλέπω μόνο το χέρι σου πάνω στο ριγιέ πουκάμισο της μάνας μου που το φόραγε στην Κέρκυρα σε κάτι διακοπές
Θα μετρώ τις μελαχρινές τρίχες ,
Σα να μετρώ αστέρια
Κι όσο μιλάς, θα θέλω να σε διακόψω
Κάτι να πω
Όμως λιποψυχώ πλάι στα κατάρτια
Υπεκφεύγω από τα μεγάλα νοήματα και θέλω να μιλάω για γκολ ,πρωινάδικα και ανεμόμυλους
Κάποιο ατόπημα θα κάνω πάλι
Θα βάλω το χέρι σου κάτω από την φούστα μου ή θα σου δαγκώσω το μπράτσο
Το ξέρεις πως όλα είναι μπλε
Πάνω και κάτω και παραδίπλα
Κάνεις κύκλους με τα δάχτυλά σου πάνω στην πλάτη μου με ακρίβεια διαβήτη
Χαρτογραφείς την παραίσθηση
Μου λες ένα σαχλό αστείο ή για ένα μύθο με πράσινους καταρράκτες και ατρόμητα ψάρια
Γελάμε ξεκούρδιστα
Όσο μιλάς κοιμάμαι απαλά
Η φωνή σου με λούζει με ήλιο και νηνεμία και ας ανακατεύονται όλα μέσα μου
Βλέπω πως τάχα σε δένω με είκοσι εφτά μαντίλια κάθε υφάσματος και λογής στο κατάρτι
Το σάπιο καράβι που έχει όνομα αρχαίου θεού και καβαλάει την φουρτούνα, αγκομαχάει μες τον ύπνο μου
Σε δένω περίτεχνα σα να υπήρξα πρόσκοπος ή κυνηγός
για να μην πας πουθενά και ας μου λες ότι δεν θα φύγεις
Σου τα λέω όλα,
Τα αποτρόπαια και τα ενδόμυχα
Εσύ κοιτάς αποσβολωμένος
Σαν Οδυσσέας ή Δον Κιχώτης
Και με κρατάς με τα μάτια
Είναι μεγάλο πράγμα να κρατάς με τα μάτια
Τίποτα δεν έχει αλλάξει
Σε περιμένω
Το κατάστρωμα είναι σκούρο μπλέ
Ο ουρανός είναι ανοιχτό μπλέ
Τα χέρια σου είναι μπλε
Βγάζω τα γυαλιά μυωπίας που μοιάζουν με πελώριους καθρέφτες
Ήρθε η ώρα για αλήθεια
Η αλήθεια είναι εύπεπτη
Πάνω από το κεφάλι σου πετάνε ατελέσφορα γλάροι, βουτηγμένοι σε μέλι και αλάτι
Τι υπέροχη μέρα
Βλέπω θολά το μουστάκι σου
Τον λαιμό
Το πρόσωπό σου
Δεν μπορώ να εστιάσω
Έχει τόσο φως σήμερα
Τέτοιες μέρες αξίζει,
Να κρατάς με τα μάτια