Ούτε κατάλαβες πως έγινες φασίστας
να σέρνεσαι στις αγορές και στα σοκάκια
με κάρβουνο να σβήνεις νούμερα μιας λίστας
Νομίζεις πως νικάς, τρομάζοντας παιδάκια
Το μίσος στην ζωή σου έκανες πανάκεια
για κάθε στάλα αίμα που εχυσες στο χώμα
Σου φωνάζω κι ας έχεις ανεπάρκεια
Ζωής, Ελευθερία ή Θάνατος ακόμα!

Τι κι αν έκανες πογκρόμ σε μετανάστες
Αν έχωσες μαχαίρι βαθιά μέσ’ την πληγή
Οραματίζεσαι να γίνετε δυνάστες
Του έθνους να είστε εσείς οι αρχηγοί
Στα δικαστήρια κάνετε προσφυγή
Για όταν σας παραβιάσω τον κανόνα
Σου φωνάζω, καθώς μου παίρνεις την πηγή
Ζωής, Ελευθερία ή Θάνατος ακόμα!

Κυνήγησες εξεγερμένους φοιτητές
Δολοφόνησες ψυχρά δύο εργάτες
Πώς υπάρχουν Έλληνες ομολογητές
του Χίτλερ, και του δικαίου παραβάτες;
Ξανά δολοφονείς στεγνά Μικρασιάτες
Μα όσες μαχαιριές και αν δεχτεί το σώμα
Φωνάζουμε δεν περνάτε τρομοκράτες
Ζωής, Ελευθερία ή Θάνατος ακόμα!

Της Δημοκρατίας είμαστε πρωτεργάτες
Παλιά διωξαν του φασισμού την βρώμα
οι γονείς, φωνάζουμε ως λαθρεπιβάτες
Ζωής, Ελευθερία ή Θάνατος ακόμα!