Σε ψάχνω.
Για μια στιγμή του χρόνου νομίζω είσαι εδώ.
Σε μια σταγόνα της βροχής σε νιώθω πάνω μου.
Σε ψάχνω.
Σε ένα απέραντο γαλάζιο, σε μια μικρή αμμουδιά,
ακούω τη φωνή σου.
Σε μια τόση δα αγάπη.
Σε ψάχνω,
εκεί που οι άλλοι δεν κοιτούν,
εκεί που ο χρόνος εχει σταματήσει.
Γιατί έτσι, μπορώ να διακρύνω καλύτερα τα χαρακτηριστικά σου.
Σε ψαχνω,
σε μια λάθος αγάπη, στα γέλια και στα όνειρα, μα δεν σε βρίσκω πουθενά.
Σε ψάχνω στα όρια του εαυτού μου,
να μου δώσεις μια στιγμή το χέρι σου να συνεχίσω,
αλλά δεν σε βρίσκω.
Δεν σε βρίσκω πια όπου κι αν κοιτάξω.
Κλείνω τα μάτια να σε ακούσω, μα δεν είσαι εκεί.

Παίρνω τις πιο βαθιές ανάσες,  μήπως υπάρξει έστω μια υποψία μυρωδιάς σου, αλλά δεν υπάρχει ούτε αυτή.
Ανοίγω τα χέρια για να σε αγγίξω,
να σε ακουμπήσω με τα ακροδάχτυλα μου,
μα δεν σε νιώθω.
Επικεντρώνω τις αισθήσεις μου σε σένα,
μα δεν υπάρχεις πουθενά.
Μόνο στην καρδιά μου,
εκεί υπάρχεις πάντα.

Σε ψάχνω, όμως δεν είσαι πουθενά.

 

Κυπραίου Μαρία