Το κορίτσι του Μάρτη

Βγάζει τη γλώσσα στο Μάιο

Γιατί ξέρει να εκτιμάει

Κάθε Άνοιξη

Στο μπουσούλημα

Και όχι στο φευγιό της.

Το κορίτσι του Μάρτη

Κρατάει πάντα λουλούδια στα χέρια

Περιδιαβαίνοντας την τσιμεντούπολη

Και σ’οδηγεί φροντιστικά

Στην πρώτη-πρώτη ανθισμένη αμυγδαλιά.

Γιατί ξέρει να ψάχνει το κορίτσι

Και να βρίσκει

Μα παραπάνω να μοιράζεται.

Γι’αυτό μοσχοβολάνε στο πέρασμά του

Όσες Άνοιξες φύγανε και όσες θα’ρθουν.

Το κορίτσι του Μάρτη

Είναι ετών δεκαπέντε

Και αν τα μάτια του

Μαρτυρούν παραπάνω Μάρτηδες

Το γέλιο του

Τους διαψεύδει.

Το κορίτσι του Μάρτη

Αν είσαι τυχερός το’χεις γνωρίσει

Κι αν ακόμα είσαι άξιος

Σου’χει δώσει να μυρίσεις

Τουλίπες και χρυσάνθεμα.

Αλήθεια όμως πλούσιος είσαι

Αν το κορίτσι σου βάλει στο χέρι μερικά “μη με λησμόνει“

Περισσότερο σαν παράκληση

Παρά σαν προσφορά.

-Χριστίνα Γιαβάσογλου