Χαιρετά την Νεφέλη, σήμερα κλαίει

με τα αφροδίσια μάτια του ‘ρανου

τα δάκρυα της, όμορφος χάρτης που λέει

ανεξερεύνητοι είναι οι οδοί του νου

Μουσική ευωδία και χρώμα

στο τζάμι μια αχτίδα ήλιου

χτυπάει με θέληση στο γιόμα

Μα εγώ περνώ στην Παπαβασιλείου

Όμορφοι ήχοι και ψέμα

στου κόσμου το φαλιμέντο

πόνος, πτώμα και αίμα

Σε ‘να διαμέρισμα στο κέντρο