Τόπος: παραλία

χρόνος: οποτεδήποτε πέφτει ένα αστέρι

ρόλοι: δύο μπερδεμένοι άνθρωποι

Μία ευχή;

Μόνο;

Περίμενε

[…]

Βρήκα !

Στο τελευταίο σου τσιγάρο βραδινό,

Να διαλυθώ στο καπνό,

Να μπω μέσα σου,

Να μαζέψω όλη τη θλίψη

-Που’χεις εκεί στιβάξει-

Σ’ένα δοχείο σφαλισμένο

Και να τη κρύψω

Στο πάνω-πάνω ράφι που δε φτάνεις.

Κι αν κάποτε πλήξεις στην ευτυχία,

Να  σου φτιάξω εγώ μια θλίψη

Αφοπλισμένη

Να μη μπορεί να σε πληγώσει .

 

Όχι, μη με κοιτάς έτσι.

Δεν είναι ροζ αγάπης αυτή η ευχή.

Γκρίζου εγωισμού είναι

Που δεν καταφέρνω

Ακόμα και δίνοντάς σου

Την ύπαρξή μου

Να σε κάνω ευτυχισμένο .