Ξανά και πάλι έρχεται ο φτωχός σου ποιητής
και πέφτει με το φόρτωμα που έχει καταγής·
στάση άλλη πιο πρεπούμενη δεν βρίσκεται καμμία
με τα μεγάλα μάτια του από βαρυθυμία.

Καθόλου πια για κλάματα, αίμα δεν του απομένει
και να κραυγάσει δεν μπορεί από αδυναμία·
Χριστέ μου, άφες την άφωνη σφοδρή επιθυμία
να είναι μια προσφορά στην ευσπλαχνία δοσμένη

Τώρα πονεί , και η συνείδησή μου με κεντά
και με κρυφές δαγκωματιές πληγώνει·
το πνεύμα μπρος στον εαυτό με τρόπο πια ζαρώνει,
ενώ στα περασμένα σκέφτεται και ρίχνει τη ματιά.

Απόσπασμα απο βιβλιο : ανθολογία γερμανικών ποιημάτων, αφορισμών φιλοσοφημάτων και αποσπασμάτων/ Ντίνος Κούγκουλου

Φωτογραφία κείμενου: Ο πτωχός ποιητής /ο γνωστότερος και δημοφιλέστερος πίνακας ζωγραφικής του Γερμανού ζωγράφου Καρλ Σπίτσβεγκ.