Η Άνοιξη δε θα έχει πια το ίδιο χρώμα.
Μετά το ’21 θυμίζει αίμα.
Μετά το ’86 ακόμη περισσότερο αίμα.
Τώρα μετά το ’20 λιγότερη εισπνοή. Θηρία στο κλουβί που μάχονται να αναπνεύσουν.
Σε ένα θάλαμο με οξυγόνο που τελειώνει.

Κλεισμένοι τόσοι άνθρωποι.
Κλεισμένοι στα κουφάρια τους.

Αναμένουν.

Τι;

Το θάνατο να έρθει, χωρίς να τους αγγίξει.
Το θάνατο να έρθει Μα να ‘ρθει για τους δίπλα.
Το θάνατο να έρθει Μα να μην είν’ για κείνους.
Το θάνατο να έρθει Πριν σπείρει τόσο θάνατο.

Ακόμη αναπνέω,
Για το αύριο δε ξέρω,
Εσείς;

Πήρατε ανάσα;

(Γ. Ψ.)