William Ernest Henley (1849-1903)

 

Πέρα από τη νύχτα που με σκεπάζει,

Μαύρη, απ’ άκρη σ ’άκρη,

Ευχαριστώ όποιους τυχόν θεούς υπάρχουν

Για την ακατανίκητη ψυχή μου.

 

Στις δυσκολίες που φέρνουν οι περιστάσεις

Δεν έχω δειλιάσει ή υποκύψει.

Υφιστάμενος τις κακουχίες της τύχης

Το κεφάλι μου είναι ματωμένο, αλλά ανυπότακτο.

 

Πέραν αυτού του τόπου της οργής και των δακρύων

Ελλοχεύει  μονάχα ο Τρόμος της σκιάς,

Κι όμως, η απειλή των καιρών

Με βρίσκει, και θα με βρίσκει, ατρόμητο.

 

Δεν έχει σημασία πόσο δύσβατο είναι το πέρασμα,

Πόσο φορτωμένο με τιμωρίες το γραφτό μου,

Είμαι ο κυρίαρχος της μοίρας μου

Είμαι ο καπετάνιος της ψυχής μου.

 
Μετάφραση: Γέρου Ιωάννα