Η κάθαρσή μας η βροχή μας,

η λύτρωσή μας το οξυγόνο μας,

είν’ η ανάγκη μας ελπίδα,

σαν πούπουλο βαρύ στον ώμο μας.

‘Οσο ελπίζουμε πονάμε,

τυραννάμε τον εαυτό μας,

όσο ελπίζουμε

υπάρχουμε ακόμα,

άκου με, σήμερα

ο ήλιος στέγνωσε

τα βρεγμένα τα μάτια μας.