Ποιος είμαι
Είναι μια φωτογραφία
Εδώ είμαι κάπως μπλε
Κοιτάζοντας μια θάλασσα
Που δεν αγγίζω
Συχνά μπερδεύομαι
Με τις λέξεις
Πού δεν λέγονται
Γιατί δεν καπνίζω πολύ
Μόνο στον ύπνο μου
Ο καφές μου
Από ώρα, παγωμένος
Οι μέρες
Κουρασμένα φορτία κυλούν
Από Παρασκευή σε Δευτέρα
Από Κυριακή σε ποτέ
Όλοι περπατούν δείχνοντας
Τον ήλιο
Εγώ περιμένω μια μέρα
Πού δεν καπνίζω
Πού δεν θρηνώ
Αβίωτους έρωτες
Του ποτέ
Πού δεν λυπάμαι
Που ζω
Ω Θεέ μου
Δεν πειράζει
Μερικές φορές
Να πίνεις πολύ καφέ
Να καπνίζεις πολύ
Να σ’ αγαπώ πολύ
(χωρίς να μ’ αγαπάς)