Μικρές σταγόνες απαντοχής
Έρχονται να ξεπλύνουν το περβάζι του σκοτεινού παραθύρου
Δυο δυο τρεις τρεις παρέα με τους ήχους του ανέμου
Χτυπούν τους κροταφικούς μου μυς
Λιπαίνουν το ύφος της φωνής μας
Στέφονται φύλακες στο άφωνο της λαλιάς

Πίσω από τα κάγκελα της μοναξιάς
Ενδόμυχες σκέψεις κοντοστέκονται

Μα… κοιτάξτε μακρύτερα
Έρχεται η μπόρα να μας θυμίσει πως είμαστε καλά και δεν το ξέρουμε
Αναμασάμε διαρκώς τα ακαταλόγιστα
Ενώ είμαστε καλά
Είμαστε καλά σας λέω
Κι όχι σε κανένα λίκνο του πόνου

Αλεξάνδρα Θ. Κολιγιώτη