Ο Βαπτιστής-Τίτος Πατρίκιος (Αθήνα, 21 Μαΐου 1928) είναι Έλληνας ποιητής, πεζογράφος και μεταφραστής, της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς που έχει τιμηθεί με το Ειδικό Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας το 1994.

Το 2013 του απονεμήθηκε το Διεθνές βραβείο Ποίησης στην Ιταλία (LericiPea) που είναι από τα παλαιότερα και πιο σημαντικά βραβεία στην Ιταλία.

Η ποίηση του ασχολείται με τα κοινά και τα καθημερινά μετατρέποντάς τα σε αξιοσημείωτα συμβάντα και στιγμές που μέσα τους χωράει σχεδόν ο κόσμος όλος.Ο πολύμορφος λόγος του δεν διστάζει να αμφιβάλλει, να αναθεωρήσει και να στοχαστεί το ‘αβέβαιο’.Επίσης στα ποιήματα του βρίσκουμε την ανατροπή του απροσδόκητου καθώς δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει περίτεχνα το απλό ύφος (έτσι ώστε να γίνει καλύτερα κατανοητός) και τον παρατηρούμε να υμνεί το ασυνήθιστο.

 

 

‘Θάλασσα Επαγγελίας’

 

 

Γενική Δοκιμή

Παλιωμένα σκηνικά περιοδεύοντος θιάσου

τοπίο φασμάτων που μέσα του κινούμαι

κι ο φρέσκος άνεμος της σάρκας σου

 

Ο Σουγιάς

Τα μάτια σου άνοιγαν τα πλευρά μου

όπως ένας σουγιάς ανοίγει μιά παλιά κονσέρβα

και χύνεται το σαπισμένο υλικό της

 

Μνήμη

Σε μιάν απέραντη πολιτεία σε ηύρα

σε μιαν απέραντη πολιτεία σε έχασα

άν άλλαζε η μνήμη σε γυαλί μπορεί και να ‘βλεπα

πιο καθαρά,

λίγο πριν σβήσει, την εικόνα σου

 

Υπόγειο Τραίνο

Κι έπειτα τα χρόνια θα περάσουν

όγκοι βουνών και πέτρας θα παρεμβληθούν

θα ξεχαστούνε όλα

όπως ξεχνιέται το καθημερινό φαί

που μα κρατάει ορθούς,

Όλα, έξω από κείνη τη στιγμή

που μέσα στο συνωστισμό του υπόγειου τραίνου

κρατήθηκες στο μπράτσο μου

 

Όπως οι γάτες

Όπως οι γάτες όταν αρρωσταίνουν

κουρνιάζουν στις πιο απόμερες γωνιές

όσο μονάχες τους να γιάνουν

έτσι κι εγώ σ’αυτή την κόχη θ’απομείνω

όσο να πάψει το αίμα μου σε κάθε χτύπο

υπόγεια να σχηματίζει τ’όνομά σου

 

 

2

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Μετάλλαξη

Από φιλί άλλαξε αιφνίδια σ’έλκος

κι έπρεπε να το τρέφω με κύτταρα με ιστούς

για να κρατήσω την αλκαλική του γεύση

 

Περιγραφές

Γυναίκες, σας περιγράφουμε όπως μας αρέσει

κι εξοργιζόμαστε που δεν χωράτε στις περιγραφές μας

 

Η Περικύκλωση

Τα σαρκοβόρα χείλια του χωριστού σου ύπνου

μέρα και νύχτα περιτρέχουν το κορμί μου

 

Via di Tor Milina

Ζυγιάζομαι σαν ακροβάτης στο σκοινί

που δένει πρόγνωση και μνήμη.

Το δίχτυ, το κορμί σου, ο πύργος

 

Ντέπη Φαρκάτση