Η πόρτα ανοίγει

Ποιον βλέπω δεν ξέρω ακόμη

Η παιδική ψυχή μου δεν ξέρει

από τέτοιες φουρτούνες

ακόμη

Ένα κλικ στην οπτική επαφή,

κι απλά συνέβη.

Η λογική δε συνάδει με τον

ειρμό της σκέψης μου

Μα αν υπήρχε κάποιος πιο λογικός από μένα,

σίγουρα θα έλεγε:

“Στάσου. Εχει παιδιά

να παίξεις έξω, τι το θες του

ανδρείκελου την πλάνη”

Μα η παιδική ψυχή μου,

όντας γεμάτη αγάπη και θέληση

όρμησε

κι άνοιξε την πόρτα στο

ανθρωπόμορφο τέρας.

Κορίτσια, κοριτσάκια, γυναίκες

Όταν σας λέει ότι είστε

ιδιαίτερες, πολύ έξυπνες για

την τόση ομορφιά σας και με

χιούμορ,

να ξέρετε ότι είστε όλα αυτά

και περισσότερο,

κάτι που δεν μπορεί να φτάσει.