Εικόνες ανθρώπων σαν φυλακισμένες, θαρρείς, στριμώχνονται σε οθόνες τηλεφώνων και υπολογιστών που δεν κλείνουν σχεδόν ποτέ. Απομακρυσμένα σώματα μα συναισθήματα ενωμένα. Χέρια που ποθούν να πλεχτούν σε μια αγκαλιά. Αντί για αυτό, πρόσωπα χαμογελούν κάπως θαμπά με λόγια παρηγοριάς και κουράγιου για να αντέξουν τον αποχωρισμό και μια κουβέντα σβήνει στα χείλη τους πριν σκοτεινιάσει η οθόνη και τους στερήσει τους αγαπημένους τους. «Να προσέχεις».

Γράφει ο συγγραφέας και ηθοποιός Κώστας Κρομμύδας

Πόσα «σ ‘αγαπώ» κρύβουν αυτές οι δύο λέξεις! Πόσα συναισθήματα τρεμοπαίζουν μέσα τους. Όχι, δεν σου λένε ξεκάθαρα το «σ’ αγαπώ», μόνο το σιγοψιθυρίζουν σαν ευχή που παίζει κρυφτό με την αγωνία. Είσαι σημαντικός, σε νοιάζομαι, μην πάθεις κάτι… Να προσέχεις.

Κοιτάζεις  ή ακούς το πρόσωπο που αγαπάς και ξέρεις πως για χάρη του πρέπει να αντέξεις, να του δώσεις δύναμη από το περίσσευμα της δικής σου ώσπου να έρθει η στιγμή που δεν θα σας χωρίζει πια η οθόνη ή το ακουστικό. Τότε που θα το σφίξεις στην αγκαλιά σου και όλες οι παγωμένες εικόνες επιτέλους θα ζωντανέψουν. Όλα τα «να προσέχεις» θα γίνουν φυλαχτό του, μέχρι την στιγμή που θα ξαναβρεθείτε.

Είναι δύσκολο να εκτιμήσεις την παρουσία ενός ανθρώπου στη ζωή σου αν αυτή δεν λάμψει δια της απουσίας της. Για την απουσία, την απόσταση, την έλλειψη που ζούμε τώρα τίποτα δεν μας έχει προετοιμάσει. Κάποιοι την βιώνουν έντονα, κάποιοι λιγότερο. Και  εμείς που κάθε βράδυ δίνουμε ένα φιλί στους αγαπημένους μας πριν πάμε για ύπνο οφείλουμε να συμμεριστούμε το πώς θα ήταν να στέλνουμε ένα φιλί κι ένα «να προσέχεις» αγγίζοντας μια άψυχη συσκευή.

‘Όλοι όμως έχουμε πρόσωπα που μας λείπουν και όσο ο καιρός περνάει η υπομονή δοκιμάζεται και η αντοχή φτάνει στα όρια της. Η δύναμη της επανασύνδεσης και της προσμονής είναι αυτή που μας δίνει κουράγιο. Κι αν θέλουμε επιτέλους να ανταμώσουμε ξανά με τους δικούς μας δεν φτάνει να προσέχουν μόνο εκείνοι, πρέπει να προσέχουμε κι εμείς, για όλα τα αγαπημένα πρόσωπα που καρτερούν να ξεφύγουν από τα όρια της οθόνης και μιας τηλεφωνικής συσκευής.

Οι σχέσεις δεν κλυδωνίζονται μα δυναμώνουν. Οι άνθρωποί σου είναι κοντά σου. Είναι στα χιλιάδες μηνύματα και βίντεοκλήσεις που έχετε ανταλλάξει αυτές τις μέρες. Στις ανούσιες συζητήσεις σας μα και σε αυτές που γεμάτοι ανησυχία μοιραστήκατε μαζί τους. Είναι στα βίντεο που σας έστειλαν για να σας κάνουν να γελάσετε και στα άλλα που σας έκαναν να δακρύσετε. Είναι πίσω από ένα μήνυμα που λέει «καλημέρα, πώς είσαι;», είναι πίσω από μια συνομιλία ωρών στο τηλέφωνο. Είναι πίσω από κάθε «να προσέχεις» που ακούγεται και ταξιδεύει μαζί με το σ ‘αγαπώ για να σου δώσει δύναμη και ελπίδα…

Οι άνθρωποί μας, παραμένουν μακριά μας γιατί μας προσέχουν. Εμείς παραμένουμε μακριά τους για να προσέχουμε εκείνους. Η απόσταση τώρα δίνει νόημα στην αγάπη. Της δίνει σκοπό. Όταν επιτέλους θα πέσουν τα τείχη που μας κρατούν χώρια οι αγκαλιές που θα ανοίξουν θα είναι βγαλμένες από την ψυχή. Από αυτή που πολλές φορές λύγισε και σκούπισε τα δάκρυα της βιαστικά, να μην την δουν. Από αυτή που κόντρα στην θλίψη της, χαμογέλασε και φώναξε.

Είσαι σημαντικός… Σε νοιάζομαι… Μην πάθεις κάτι… Να προσέχεις… Σ’αγαπώ!

Περισσότερα για τον Κώστα Kρομμύδα στο www.kostaskrommydas.gr ή ακολουθήστε τον στα social media.

Instagram (https://www.instagram.com/krommydaskostas/)

 

Facebook https://www.facebook.com/KROMMYDASKOSTA

 

ΠΗΓΗ : Info Kids