Το 2020, υπήρξε ομολογουμένως μια χρονιά θεαματική και βαθιά σκοτεινή, που σίγουρα θα την θυμόμαστε, θα τη συζητάμε και θα την αναλύουμε για πολλά χρόνια ακόμα. Σήμερα φτάνουμε στο τέλος της, έχοντας στην πλάτη μας σχεδόν μισό χρόνο εγκλεισμού, περιορισμών και κουρασμένων ματιών απ’το εκτυφλωτικό φως των λαμπερών μας οθονών, και απ΄το βάρος των σκεπασμένων μας στομάτων.

Ωστόσο, ο -κατα τ’άλλα άρρωστος-κατ’οίκον περιορισμός, μας έδωσε τον χρόνο να ανοίξουμε εκείνα τα βιβλία που έστεκαν νυσταγμένα στην βιβλιοθήκη μας και μονίμως τα αφήναμε “για αύριο”. Αυτή τη χρονιά , περισσότερο παρά ποτέ, το βιβλίο στάθηκε πιστός φίλος, καθώς αποτελούσε σταθερά το διάλειμμα από την λαίλαπα της ψηφιακής μας καθημερινότητας.

Η συντακτική ομάδα του I Travel Poetry λοιπόν, αποχαιρετά το μπερδεμένο έτος 2020 με μερικά από τα βιβλία που αγάπησε αυτή τη χρονιά!

Από όλους εμάς στο I Travel Poetry, καλή χρονιά, με αγάπη, υγεία και όμορφα αναγνώσματα!

 

Ματίνα Πασιά 

Βιολί για μονόχειρα (Τάσος Λειβαδίτης), μία από τις ωραιότερες ποιητικές συλλογές του πολυγραφότατου Έλληνα ποιητή.

Η βιογραφία μιας σκύλας (Αύγουστος Κορτώ), Η Σίσυ Νοταρά ήταν και είναι μια κακομαθημένη μοναχοκόρη – τέκνο ευκατάστατων γονέων, με σπουδές στην Αγγλία, και μ’ όλα τα κουσούρια που συνοδεύουν μιαν αλλοπρόσαλλη ανατροφή από αδιάφορους γονείς, που υποκαθιστούν τη στοργή με το χρήμα και τις κοινωνικές επιταγές του.
Μέχρι που, στα 24, η Σίσυ θα βρει το δάσκαλό της, στο πρόσωπο του επιφανούς, πλην βαθιά προβληματικού, δημοσιογράφου Πέτρου Νάνου, που από την πρώτη στιγμή της γνωριμίας τους, μα και καθ’ όλη τη διάρκεια της παθιασμένης τους σχέσης, θα της κάνει τη ζωή πατίνι.

Paradoxia (Lyndia Lunch) Η Lyndia Lunch έφτασε στη Νέα Υόρκη στα μέσα της δεκαετίας του ’70 και ξεκίνησε να παίζει με διάφορα new wave γκρουπ της εποχής. Από τότε έχει συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα ονόματα της underground σκηνής, ενώ έχει επεκταθεί και σε άλλα μέσα έκφρασης, όπως ταινίες, φωτογραφία, πρόζα και κόμικς. Το «Paradoxia» είναι το τρίτο βιβλίο της, μετά τα «Incriminating Evidence» και «Αdulteres Anonymus»

 

Μαρίλια Φωτοπούλου

Norwegian Wood, (Haruki Murakami),  Ο Τόρου Βατανάμπε δε χρειάζεται τη μυρωδιά καμιάς μαντλέν, αρκούν οι στίχοι και η μουσική των Μπιτλς για να ελευθερωθεί η μνήμη, ανεξέλεγκτη, και να ανασύρει κομμάτια του εαυτού της από το μακρινό παρελθόν. Οδηγημένος από τη μελωδία, ο Τόρου θυμάται τη Ναόκο, την πρώτη μεγάλη του αγάπη – και κορίτσι του καλύτερου φίλου του.

 

Το παυσίπονο, (Πέτρος Τατσόπουλος), Όσοι ενηλικιώθηκαν τα πρώτα χρόνια μετά τη δικτατορία αναπολούν την ατμόσφαιρα της εποχής ως ρευστή, διεγερτική και αμφίθυμη. Μια γλυκόπικρη σύγχυση, άλλοτε διασκεδαστική και άλλοτε εκνευριστική. Οι φοιτητές εκείνων των ημερών -ανάμεσά τους και ο συγγραφέας- είχαν ξοδέψει τη μισή έως τότε ζωή τους υπό καθεστώς πολιτικής νηστείας. Ως εκ τούτου, έπεσαν με τα μούτρα στην πολιτικολογία και τη συνέδεσαν με κάθε πιθανή και απίθανη πτυχή του καθημερινού τους βίου. Με τη σεξουαλική τους αδηφαγία, με την υπαρξιακή τους ανασφάλεια, με τον θάνατο όποιας ιδεολογικής αυταπάτης. Η γενιά που «γεννήθηκε κουρασμένη» έδωσε μια τελευταία μάχη πριν από την ολοκληρωτική της παράδοση.

 

Η αφηγήτρια ταινιών, ( L. Rivera) Σ’ ένα μικρό χωριό στην έρημο Ατακάμα της Χιλής, όπου οι περισσότεροι κάτοικοι δουλεύουν στα ορυχεία του νίτρου, ένα χαρισματικό κορίτσι αποκτά απρόσμενα το ρόλο της αφηγήτριας ταινιών. Οι άνθρωποι προτιμούν να ακούν εκείνη να αφηγείται και να ζωντανεύει μπροστά τους τις ταινίες παρά να τις βλέπουν στο σινεμά του οικισμού, και στριμώχνονται στο σπίτι της για να παρακολουθήσουν τις αυτοσχέδιες παραστάσεις της. Μέσα από την πορεία της μικρής αφηγήτριας, μεταφερόμαστε στο άνυδρο τοπίο της πάμπας, όπου η ζωή είναι σκληρή και απογυμνωμένη από κάθε κίνητρο να τη ζήσεις.

 

Γρηγόρης Κατσαρός

 

Η τέχνη της αγάπης, (Έριχ Φρομ), Στο κλασικό αυτό βιβλίο, “Η τέχνη της αγάπης”, ο φημισμένος ψυχαναλυτής και κοινωνικός στοχαστής Έριχ Φρομ διερευνά την αγάπη απ’ όλες τις πλευρές και τις όψεις της – όχι μόνο τη ρομαντική αγάπη, που είναι διαποτισμένη από τόσες παρανοήσεις και τόσο μεγάλες προσδοκίες, αλλά επίσης την αδελφική αγάπη, την ερωτική αγάπη, την αγάπη των γονιών για τα παιδιά τους, την αγάπη για τον εαυτό μας και την αγάπη για τον Θεό.

 

Επιτάφιος δρόμος, (Κώστας Ριζάκης), συγκεντρωτική έκδοση των έξι ποιητικών συλλογών του Κ.Ριζάκη των ετών 1985-2010

 

Άπαντα, (Μαρία Πολυδούρη), συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων της μεγάλης ρομαντικής.

 

Αλίνα Τριανταφύλλου

Το βιβλίο της Κατερίνας, (Αύγουστος Κορτώ), Αυτό το βιβλίο δεν έχει σκοπό να πληγώσει κανέναν, εκτός απ’ αυτούς που θα το διαβάσουν. Αυτό το βιβλίο, θα πουν, είναι γεμάτο ψέματα. κακοήθειες, ανακρίβειες, παραχάραξη της οικογενειακής μας ιστορίας από ένα μυαλό χολωμένο κι άρρωστο, που γυρεύει εκδίκηση για τον θάνατο που μόνο του επέλεξε. Ωστόσο εμένα αυτή είναι η αλήθεια μου, κι από κει και πέρα, ο καθείς ας διαλέξει τη λήθη που του ταιριάζει, που τον ανακουφίζει· έτσι είναι αν έτσι νομίζουνε. (από το οπισθόφυλλο του βιβλίου) 

 

Γράμματα στην Χιονάτη, (Ευγενία Φακίνου), Μια γυναίκα με ασυνήθιστη εμφάνιση φτάνει σ’ ένα χωριό που εγκαταλείπεται από τους κατοίκους του λόγω κατολισθήσεων, επιλέγει ένα απομονωμένο σπίτι και περιμένει το “άλλο χιόνι”. Σ’ αυτό το σκηνικό εγκατάλειψης η γυναίκα θα παρασυρθεί σε αναπάντεχες περιπέτειες, σε μια περιδίνηση σε τόπους κοντινούς αλλά και σε ανεξερεύνητα μέρη της ύπαρξής της.

 

Μ΄έναν χορό στο στόμα, (Χριστίνα Οικονομίδου), ποιητική συλλογή από την Χριστίνα Οικονομίδου

 

Στέλιος Αγγελόπουλος 

Με τις μέλισσες ή με τους λύκους, (Θανάσης Καμπαγιάννης), Η αγόρευση του Θανάση Καμπαγιάννη, δικηγόρου πολιτικής αγωγής των Αιγυπτίων αλιεργατών, αναδεικνύει τον ναζιστικό χαρακτήρα της οργάνωσης και τη στρατιωτική δομή της, περιγράφει τη δράση των ομάδων κρούσης και τις επιθέσεις κατά μεταναστών και πολιτικών αντιπάλων. Η επιχειρηματολογία και η ρητορική της ένταση την καθιστούν ένα σημαντικό τεκμήριο της σύγχρονης πολιτικής μας ιστορίας.

 

Η σημειολογία στην καθημερινή ζωή, (Ουμπέρτο Έκο), Άρθρα του Ουμπέρτο Έκο, καρπός της εκλαΐκευσης ή καλύτερα πραχτικής εφαρμογής των επιστημών που καλλιεργεί ο συγγραφέας. Η μελέτη των σημείων και τα μαζικά μέσα ενημέρωσης είναι δύο από τις σταθερές συνισταμένες της δουλειάς του που αντιπροσωπεύονται ουσιαστικά εδώ. Τα υπόλοιπα άρθρα θα μπορούσανε να μπούνε όλα κάτω από το γενικό τίτλο Pot-pourri.

 

Κάτω απ’τον τροχό, (Έρμαν Έσσε),  Το Κάτω από τον τροχό είναι ένα μυθιστόρημα πάνω στην εφηβεία, με λεπτότατες ψυχικές φωτοσκιάσεις και μ’ ένα λυρισμό καθαρά ποιητικό. Από τα πρώτα μυθιστορήματα του Έρμαν Έσσε, με υποδειγματική δομή και συνεχώς κορυφούμενη ένταση, είναι μια απόλαυση ανάγνωσης και γόνιμου προβληματισμού πάνω στο αιώνιο πρόβλημα του διαφορετικού παιδιού που μεγαλώνει ολομόναχο σ’ ένα εχθρικό κι απάνθρωπο περιβάλλον.

 

Γιάννης Ρουμελιώτης 

Τα μάτια του δράκοντα, (Θάνος Κονδύλης), Τον Ιανουάριο του 1447 ο δομινικανός μοναχός Τζοβάνι (Ζαν λε Κερ), κατά το ταξίδι του στην Ελλάδα, κι ενώ αναμένεται η επιστροφή των Τούρκων από μια επιδρομή τους στον Μοριά, θα οδηγηθεί στο κάστρο του Μαύρου Δράκοντα κοντά στην Αθήνα. Εκεί θα μπλεχτεί σε μια περίεργη υπόθεση: την κλοπή δυο σημαντικών διαμαντιών, τα οποία ονομάζονται “μάτια του δράκοντα” και ανήκουν στον Φράγκο άρχοντα Σαλβατόρε, ιδιοκτήτη του κάστρου.Με φόντο τη μεσαιωνική Αθήνα ξετυλίγεται μια καταπληκτική περιπέτεια μυστηρίου που θα συναρπάσει και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη!

 

Φως μέσα στη θύελλα, (Κώστας Κρομμύδας), Λίγο πριν αναλάβει τα καθήκοντά της στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ, η παλαιοντολόγος Φωτεινή Μέλιου κάνει ένα ταξίδι στην Ελλάδα, στο νησί όπου μεγάλωσε, την Άθωρα. Η γνωριμία της, όμως, με τον Γκάμπριελ αλλάζει τα δεδομένα της ζωής της και η επιβλητική παρουσία του την παρασύρει σε πρωτόγνωρες καταστάσεις.Μια απότομη και χωρίς προηγούμενο καταιγίδα ξεσπά στο νησί, εγκλωβίζοντας κατοίκους και επισκέπτες. Η ραγδαία επιδείνωση του καιρού αποκόπτει κάθε επικοινωνία και η Φωτεινή καλείται να βοηθήσει τις Αρχές όταν ένας ιερέας βρίσκεται άγρια δολοφονημένος. Η αποκάλυψη ότι παρόμοιες δολοφονίες έχουν γίνει και σε άλλα μέρη του κόσμου περιπλέκει την κατάσταση. Στην Άθωρα δεν παγιδεύονται μόνο οι κάτοικοι, αλλά και ο δολοφόνος.

 

Οι αρετές του πολέμου, (Steven Pressfield), Το πορτρέτο του μεγαλύτερου στρατηλάτη όλων των εποχών, του ανθρώπου που ήταν ικανός για τα μεγαλύτερα επιτεύγματα και τα μεγαλύτερα σφάλματα, σχηματίζεται μπροστά στα μάτια του αναγνώστη φωτισμένο από ένα καινούριο φως. Οι αρετές του πολέμου συνδυάζουν τον εξομολογητικό τόνο του προσωπικού ημερολογίου με την κοφτή γραφή των πολεμικών ανακοινωθέντων. Ο Στίβεν Πρέσσφιλντ ζωντανεύει με μοναδικό τρόπο ένα θρυλικό ήρωα που μπορούσε να είναι τολμηρός και ευαίσθητος, παθιασμένος και αφοσιωμένος, αλλά συγχρόνως ανάλγητος και απρόβλεπτος.

 

Χριστίνα Γιαβάσογλου

Περιμένοντας τον Γκοντό, (Σάμουελ Μπέκετ), Θεατρικό έργο του Μπέκετ, με αλληγορικό και αφαιρετικό χαρακτήρα, Στόχος η αναζήτηση του νοήματος της ζωής, μέσα από την θετική στάση των δύο πρωταγωνιστών που αποτελεί, τελικά, μια διπλή άρνηση: πρόκειται για την ανικανότητα να αναγνωρίσουν τη δίχως νόημα θέση τους.

 

Μήδεια, του Ευριπίδη σε μετάφραση Γ.Χειμωνά, Το κείμενο του Ευριπίδη δεν δείχνει να έχει γεράσει ούτε κατά μία μέρα. Η συγκεκριμένη μετάφραση χαρακτηρίζεται από μια αμεσότητα που ξαφνιάζει. Πέρα από οτιδήποτε άλλο το εν λόγω κείμενο θέτει μία σειρά, όχι μόνον από ερωτήματα, αλλά και από προβλήματα που δεν είναι εύκολο να απαντηθούν κατά τρόπο τελεσίδικο.

 

Ο λύκος της στέπας, (Έρμαν Έσσε), Ο μελαγχολικός Χάρρυ Χάλλερ ζει σε ένα νοικιασμένο δωμάτιο. Η απέχθεια που νιώθει για τον μοντέρνο τρόπο ζωής τον ωθεί να μένει μόνος – σαν ένας λύκος της στέπας. Και παρόλο που αποζητά την ανθρώπινη ζεστασιά και τη συντροφικότητα, αδυνατεί να συμβιβαστεί με την υποκρισία των αστικών αξιών. Ωστόσο, γνωρίζοντας την ανέμελη αλλά και απατηλή Ερμίνε θα νιώσει τα ψήγματα μιας πιθανής ευτυχίας.

 

Ντέπη Φαρκάτση 

Συζητήσεις με φίλους, (Σάλλυ  Ρούνεϋ), Γραμμένο με ρεαλισμό και ευφυή αίσθηση του χιούμορ, το μυθιστόρημα “Συζητήσεις με φίλους”, που έχει μεταφραστεί σε 12 γλώσσες, ζωντανεύει τις βαθιές επιθυμίες και τα βάσανα των νέων ανθρώπων του 21ου αιώνα, αλλά και τις αιχμηρές γωνίες της γυναικείας φιλίας. Και η Σάλλυ Ρούνεϋ γίνεται η φωνή της γενιάς της, των παιδιών που γεννήθηκαν τη δεκαετία του 1990, στον δρόμο τους προς την ενηλικίωση.

 

28 Μέρες Κάτω από τη Γη, (Σάντι Βασιλείου), Ποιητική συλλογή

 

Το περίγραμμα,(Rachel Cusk), Το “Περίγραμμα” είναι το πρώτο βιβλίο της περίφημης μυθιστορηματικής τριλογίας της Rachel Cusk, που, σύμφωνα με την Guardian, «δεσπόζει ως εμβληματικό έργο της σύγχρονης αγγλικής λογοτεχνίας». Η Κασκ μεταφέρει αισθήσεις απλές, κατανοητές, ανθρώπινες και το κάνει με τον πλέον συμβατό τρόπο, αλλά με αντισυμβατικά μέσα. Είναι εντός και εκτός του παιχνιδιού. Είναι στο κέντρο, αλλά και στη γωνία. Είναι ο θεατής, αλλά και το δρων πρόσωπο. Ο παρατηρητής και ο παρατηρούμενος.