Κάθε φορά που έφευγαν καράβια σάλπαρα κι εγώ

Κάθε φορά που αποδημούσαν πουλιά με έπαιρναν μαζί τους

Κάθε φορά που φοβόμουν άγρια θηρία με προστάτευαν

Κάθε φορά που χανόμουν ξωτικά με γυρνούσαν πίσω

 

Κάθε φορά που άνοιγες την πόρτα ένας σκύλος αλυχτούσε στη γειτονιά

Κάθε φορά που μου ‘κλεινες το στόμα μια νεράιδα μου χάιδευε τα μαλλιά

Κάθε φορά που με πονούσες σήκωνα μέσα μου μια θύελλα

Κάθε φορά που με φιλούσες έβραζε μέσα μου ένα ηφαίστειο

 

Ότι μου πήρες δεν γυρίζει πάλι πίσω

Ότι μου σύλησες δεν είναι πια το ίδιο

Ότι μου έκλεψες δεν άξιζε σε σένα

Ότι μου στέρησες δεν θα το βρω ξανά

 

Καμία συμπόνια για το αφεντικό

Καμία συγχώρεση για τον γονιό

Καμία λύπη για τον εκπαιδευτικό

Καμία κατανόηση για τον κληρικό

 

Υπογράφων: Κλεόβουλος (ψευδώνυμ0)