“Η λύπη είναι”: Ένα ποίημα του Νίκου Φιλντίση που έγινε τραγούδι
Η αγάπη του Μιχάλη Καλογεράκη για την μελοποιημένη ποίηση, συνάντησε τα υπέροχα λόγια του ποιητή Νίκου Φιλντίση, δίνοντάς μας ένα ακόμα εξαιρετικό άκουσμα από την Μικρή Άρκτο.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε το τραγούδι “η λύπη είναι”, το οποίο είναι ποίημα της νέας συλλογής “Όλα τα αδέσποτα γατιά του ονείρου μου” που περιμένουμε να εκδοθεί μέσα στον Μάρτιο και θα περιλαμβάνει το βιβλίο με τα ποιήματα του Νίκου Φιλντίση και το cd με τρία από αυτά, μελοποιημένα και ερμηνευμένα από τον Μιχάλη Καλογεράκη.
Ο Μιχάλης και ο Παντελής Καλογεράκης, έχουν μία μακρά πορεία στην μελοποίηση των ποιημάτων με σεβασμό και ευαισθησία, κάτι που αποτυπώθηκε έντονα και στο άλπουμ “Προσωπικό” που κυκλοφόρησε επίσης από την Μικρή Άρκτο και αγαπήθηκε ιδιαίτερα. Στο άλμπουμ “άκουγες” τα λόγια του Νερούδα, του Γκανά, του Πεσσόα, λες και είχαν γραφτεί πάνω σε αυτές τις μουσικές και τις φωνές, ενώ σε πολλούς από εμάς ήταν σαν τα ποιήματα αυτά να επανασυστήνονται μέσα στην αρτιότητα του μουσικού πέπλου.
Αναμένουμε λοιπόν με ανυπομονησία την μουσικο-ποιητική συνέχεια!
Παρακάτω το ποίημα του Νίκου Φιλντίση και το ομώνυμο τραγούδι:
η λύπη είναι
“it’s not the large things that send a man to the madhouse
no, it’s the continuing series of small tragedies that send a man to the madhouse”
Charles Bukowski
α
τώρα θα φύγεις¬¬ ;
μισό
περίμενε
Τσαρλς
μια που πας
πάρε λίγη λύπη
έτσι με το μάτι
η λύπη ;
η λύπη
είναι το κλειδί
στην πόρτα που κρέμεται
κοίτα πώς είναι για να ξέρεις
η γύψινη γιρλάντα γύρω απ’ το ταβάνι
αυτή κι εγώ
από κάτω να μετρώ ζευγαρωτά
όσα εγγαστρίμυθα φιλιά
το χείλος επωμίστηκε
κυρτώνει
νυχτώνει
βλέπεις πώς είναι κατάλαβες ;
φιλιά
ναεδώ
καιεδώ
α
να μην ξεχάσεις
η λύπη
είναι και
τα καλά ποτήρια του νερού που δεν χρησιμοποιούμε ποτέ
το τραπέζι με τον μουσαμά στον ήλιο που ζαρώνει
τα ξαδέλφια που μας φορτώνονται μετά το φαΐ
τα μπακιρένια κορίτσια που πρασινίζουν νυχθημερόν στην κουζίνα
– α
κι η αγκαλιά στη μοτοσυκλέτα αφού
μια σωστή αγκαλιά θέλει τα στέρνα αντιμέτωπα –
ο βραδινός ηλεκτριγμός που εκπέμπει ειδήσεις του ψυγείου
τα θυμάσαι όλα
ή να φέρω χαρτί ;
ε
κι άμα ξεχάσεις και κάτι
μην σκας δεν πειράζει
εκεί που θα πας
ξέρουν εκείνοι
τι να σου δώσουν
εσύ μόνο
πες
πως
είναι για ’μένα
και
πες
στο κάτω κάτω
χαμηλά
η λύπη
η λύπη
είναι το κορδόνι
στο παπούτσι που δεν λύνεται
ΠΗΓΕΣ :
Σύνταξη: Χριστίνα Γιαβάσογλου
