Η συζήτηση επανήλθε για μία ακόμα φορά στο θέμα των αμβλώσεων, όταν ο ευρωβουλευτής Στέλιος Κυμπουρόπουλος ψήφισε υπέρ της τροπολογίας του  Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σύμφωνα με το οποίο η ανθρώπινη ζωή πρέπει πάντοτε να προστατεύεται, αρχής γενομένης από τη στιγμή της σύλληψης. Η ψήφος του αυτή προκάλεσε σάλο, συζητήθηκε όσο ποτέ και καταδικάστηκε από την κυβέρνηση και το ίδιο το κόμμα του. Και πάλι όμως όχι από όλους, αφού αρκετοί ήταν εκείνοι που βρέθηκαν να υποστηρίξουν τον ευρωβουλευτή. Δεν μας κάνει πλέον εντύπωση.

Η εναντίωση στις εκτρώσεις δεν είναι πρωτόγνωρο φαινόμενο. Και η επιχειρηματολογία τους γνωστή. Η έκτρωση παρομοιάζεται με «θανάτωση πληθυσμών». Αποτελεί πρόβλημα για το έθνος, την οικονομία, ακόμα και για την ψυχική υγεία των ανδρών και πιθανά μελλοντικών πατέρων. Η γυναίκα καλείται να υποταχθεί στο εθνικό καθήκον της· να πολεμήσει την υπογεννητικότητα. Η γυναίκα είναι μητέρα. Συνταυτίζεται με την οικία, τα ήθη, την οικογένεια. Είναι ο φορέας του μελλοντικού ελληνικού λαού. Και εκείνες που αρνούνται να γίνουν αυτόματα χαρακτηρίζονται ως δολοφόνοι, ανήθικες ή αμαρτωλές. Η οικονομική αδυναμία και οι ευρύτερες άσχημες οικονομικές συνθήκες, οι βιασμοί, η έλλειψη σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία καθώς και η έλλειψη ενημέρωσης και παροχής μέσων αντισύλληψης είναι παράγοντες που δεν συζητιούνται από τους αρνητές των αμβλώσεων, έστω κι αν βρίσκονται πιο κοντά στην πραγματικότητα.

Πέρα όμως από την επίμαχη ψήφο, εκείνοι που έσπευσαν να καταδικάσουν τον Κυμπουρόπουλο ξέχασαν να καταδικάσουν και την ίδια την πρόταση που τέθηκε στο Κοινοβούλιο. Εν έτει 2021 και ακόμα γίνεται συζήτηση για ένα θέμα που αφορά ένα ανθρώπινο και αναφαίρετο δικαίωμα· το δικαίωμα της επιλογής και της αυτοδιάθεσης του γυναικείου σώματος. Η γυναικεία ταυτότητα δεν είναι ταυτόσημη του όρου «μητρότητα». Η γυναίκα έχει κάθε δικαίωμα να μην επιθυμεί να γίνει μητέρα. Και εκείνοι που στρατηγικά την κρύβουν ως φορέα της κύησης και προτάσσουν μονάχα το έμβρυο, του οποίου η ζωή πρέπει απαρέγκλιτα να προστατευτεί, ξεχνούν πως τις αποφάσεις που αφορούν το σώμα της μπορεί να τις πάρει μονάχα εκείνη. Και κανένας άλλος.

Η εναντίωση στην έκτρωση δεν εξαλείφει το φαινόμενο. Αντίθετα οδηγεί σε παράνομες και παραϊατρικές δραστηριότητες που θέτουν σε κίνδυνο την υγεία της γυναίκας αλλά και την ίδια της την ζωή. Δεν αφορά την ηθική, το έθνος, τους άνδρες, την εκκλησία ή το Κοινοβούλιο. Αφορά μονάχα την ίδια. Και την επιλογή της. Η οποία απειλείται εξίσου, όσο εμφανίζονται παρόμοια ψηφίσματα.

Και για όσους Κυμπουρόπουλους υπάρχουν εκεί έξω, ας φροντίσουμε για μία φορά να υπάρχουν άλλοι τόσοι που θα σταθούν δίπλα στην γυναίκα και θα φωνάξουν μαζί για τα ανθρώπινα δικαιώματά της. Στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στον κόσμο ολόκληρο.

Δέσποινα Γεώργα.