Όσο διανύουμε μια προς μια τις ημέρες της πανδημίας, η ανάγκη για επικοινωνία, για ανθρώπινη επαφή και κατανόηση, εντείνεται όλο και περισσότερο. Τα ερεθίσματα που μας ταρακουνούν όλο και μεγαλώνουν, παίρνουμε μια ακόμα βαθιά ανάσα και ανακαλύπτουμε νέους ορίζοντες σε γραπτές φράσεις. Το μόνο που μένει είναι να τις μοιραστούμε και να ανακαλύψουμε τους νέους ορίζοντες μαζί με νέους ανθρώπους. Πιστεύω πως αρκεί μια φράση για να προκαλέσει το ερέθισμα, ώστε ο καθένας μας, με τα δικά του πινέλα, να ζωγραφίσει με τα δικά του χρώματα τους τοίχους των δικών του σκέψεων.

Για αυτόν τον λόγο, μαζί με τους ανθρώπους που βρίσκονται στην ομάδα του Διαγωνισμού Πεζογραφίας, που διοργανώθηκε από το I Travel Poetry, αφού ανταλλάξαμε τις δικές μας αγαπημένες φράσεις, που ζουν ανεξίτηλες μέσα μας, μιλήσαμε για το νόημά τους στη ζωή μας. Και βρισκόμαστε τώρα εδώ, να μοιραστούμε αυτές τις σκέψεις μαζί σας!

Γιάγκος Πλατής

«Και αν πτωχική τη βρεις, η Ιθάκη δε σε γέλασε» από το ποίημα Ιθάκη του Καβάφη. Για τον ίδιο αυτή η φράση κρύβει μέσα της το μήνυμα πως «Από όλα μπορείς να πάρεις κάτι κι ότι ο ρόλος του σκοπού δεν είναι αναγκαστικά να επιτευχθεί, αλλά να δείχνει τον δρόμο»

Ελευθερία Ψαρουδάκη

«Καθώς, πρόκειται για δίκη, μονάχα αν εγώ την αναγνωρίσω ως τέτοια». Η φράση που μοιράστηκε μαζί μας η Ελευθερία προέρχεται από την Δίκη του Φραντς Κάφκα και όπως μας είπε για την ίδια σημαίνει ότι «Όλες οι δυσκολίες και ατυχίες που βιώνουμε, νοηματοδοτούνται ως τέτοιες μονάχα έπειτα από δική μας επιλογή.»

Ελένη Ισπόγλου

«Είτε βραδιάζει είτε φέγγει μένει λευκό το γιασεμί.» Η φράση αυτή είναι του Γιώργου Σεφέρη και όπως μας έγραψε η ίδια «Αυτόν τον στίχο τον ξεχωρίζω γιατί αφήνει την έννοια του “Αυτό που είναι άξιο μπορεί να διατηρεί την αξία του ανεξαρτήτως συνθηκών και χρόνου” Μου αρέσει αυτή η άποψη.»

Κωνσταντίνα Μιχάκη

«Ομπρός παιδιά και δε βολεί μοναχός του να ανέβει ο ήλιος». Η φράση είναι από το Πνευματικό Εμβατήριο του Άγγελου Σικελιανού και η Κωνσταντίνα μοιράστηκε μαζί μας, πως για την ίδια, η φράση αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία, διότι «Σημαίνει για μένα τον αγώνα των ανθρώπων είτε συλλογικά είτε ατομικά για ελευθερία, ειρήνη και ελπίδα. Ο ήλιος σηματοδοτεί με το φως του τις χαμένες αρετές, τις χαμένες ελευθερίες και τις χαμένες ελπίδες ενδεχομένως που αξίζει να παλέψουμε για να τις “επαναφέρουμε”…Ο ποιητής παροτρύνει όλους τους Έλληνες να σηκώσουν τον ήλιο ψηλά γιατί δεν μπορεί μοναχός του να ανεβεί… Άρα, τους παροτρύνει να ενωθούν και να αγωνιστούν για να έρθει ξανά η ελπίδα, η ειρήνη και η ελευθερία. Για μένα το φως του ήλιου συμβολίζει αυτά τα στοιχεία που οι άνθρωποι τα έχουν χάσει. Ενωμένοι και αγωνιζόμενοι λοιπόν θα τα ξαναβρούν! Θεωρώ πως εκφράζει απόλυτα την εποχή που ζούμε.»

Πέτρος Κούφας

«Υπάρχουν χίλιοι λόγοι για να μισείς, μα κανένας λόγος για να μην αγαπάς.» Όπως μας είπε, αυτή την πολύ όμορφη φράση την έλεγε ο πατέρας του και την σκέφτεται ακόμα και σήμερα γιατί «Είναι μία φράση του πατέρα μου όταν πήγαινα στο δημοτικό και με μάζευε κάθε μεσημέρι από τον διευθυντή, επειδή όλο και με κάποιον θα μάλωνα για κάτι ασήμαντο. Ίσως αν το σκεφτόμασταν κάπως έτσι να είχαμε λιγότερες τριβές και εμπάθεια καθημερινά.»

Υπατία Παστουρματζή

«Και σμίγουν και χωρίζουν οι άνθρωποι και δεν παίρνει τίποτα ο ένας απ’ τον άλλον.» του Τάσου Λειβαδίτη. Η ίδια μοιράστηκε μαζί μας αυτές τις αληθινές δικές της σκέψεις για τον έρωτα προσθέτοντας πως «Ο έρωτας μπορεί να υπάρξει όταν ο ένας βρίσκει τη θέση του στη ζωή του άλλου, δύσκολος δρόμος όπως λέει ο Λειβαδίτης, όχι όμως αδύνατος να τον διαβείς, κι αν είσαι από τους τυχερούς που τον διαβείς ως το τέλος τότε δεν χρειάζεται να πάρεις κάτι από τον άλλον… ζεις και βιώνεις κάθε του στιγμή… όταν όμως βγεις από αυτόν τον δρόμο, είτε ανώδυνα είτε επώδυνα, τότε δεν παίρνεις τίποτα μαζί σου από τον άλλον, μερικές φορές δεν θυμάσαι καν το χρώμα των ματιών του, κι αυτό είναι και το συγκλονιστικό, γιατί κάποτε μ’αυτόν τον άνθρωπο πίστευες πως ζούσες.»

Φωτεινή Βασιλειάδου

«Το καίριο στη ζωή αυτή, κείται πέραν του ατόμου. Με τη διαφορά ότι αν δεν ολοκληρωθεί κανείς σαν άτομο – κι όλα συνωμοτούν στην εποχή μας γι’ αυτό – αδυνατεί να το υπερβεί.» Η φράση αυτή είναι του Οδυσσέα Ελύτη και για την ίδια έχει ιδιαίτερα βαρύτητα καθώς, όπως μας είπε, περιγράφει την αλληλεπίδραση ανθρώπου και κοινωνίας, «Δεν έχω διαβάσει τίποτε που να διατυπώνει καλύτερα το διάλογο ανάμεσα στο ατομικό και το συλλογικό. Μακάρι η συνειδητοποίηση της αμφίδρομης αυτής επίδρασης να ήταν πυξίδα μας για την αυτογνωσία και τον προσδιορισμό των αξιών μας.»

Χριστίνα Γιαβάσογλου

«Μια αστραπή η ζωή μας…μα προλαβαίνουμε.» Η φράση αυτή προέρχεται από τον Καζαντζάκη και για την Χριστίνα σημαίνει δράση και κινητοποίηση μέσα στους γρήγορους ρυθμούς της ζωής μας. «Πάντα με ηρεμεί μέσα στη καθημερινότητα, αλλά με κινητοποιεί κιόλας να δράσω στο τώρα, για να προλάβω αυτή την αστραπή.»

Γρηγόρης Κατσαρός

«Ποτέ το φως δεν αστοχεί μες στο σκοτάδι, ποτέ σκοτάδι δε σκοτώθηκε με φως» Και για το τέλος σας αφήνω μια δική μου αγαπημένη φράση από ένα ποίημα του Κώστα Ριζάκη. Για μένα αυτή η φράση έχει τη δική της δυναμική. Όσο τη σκέφτομαι αλλάζει. Αλλάζει μέσα στους καιρούς και στις συνθήκες. Σαν να δίνει ο ποιητής και στο σκοτάδι και στο φως τη δύναμη και το χώρο που τους αρμόζει. Μέσα από αυτή τη φράση σκέφτομαι πως «είναι καλό να παρατηρεί κανείς και το σκοτάδι, γιατί κάθε συναίσθημα κάπου θα μας βγάλει.»

Αυτές ήταν οι δικές μας σκέψεις, με αφορμή μια δημοσίευση στην ομάδα, και με αυτές τις όμορφες σκέψεις που όλοι ανταλλάξαμε νιώσαμε λίγο πιο κοντά και λίγο πιο κατανοητοί, όσο απομακρυσμένοι και αν είμαστε. Γι’ αυτό περιμένουμε να διαβάσουμε και τις δικές σας αγαπημένες φράσεις που σας εμπνέουν για περισσότερη ακόμα δημιουργικότητα!