Kείμενο της αναγνώστριάς μας, εκπαιδευτικού, Πολίνας Κάρλη με αφορμή την τηλεκπαίδευση που τόσο ταλαιπώρησε εκπαιδευτικούς και μαθητές!

“Και μετά έκλεισαν οι οθόνες.
Φοβήθηκαν και τα καλώδια
και μαζεύτηκαν κι αυτά.
Τώρα πια ψιθυρίζω στα παιδιά.
Ίσα που ακούω τη φωνή μου.
Ελάτε να στήσουμε τις σκηνές μας
κάτω από το φεγγάρι.
Να μη τις ντύσουμε όμως
με υφάσματα.
Να γεμίσει η ψυχή μας
με φως.
Να ξεχάσουν και τα μάτια μας
ότι κάποτε έπαιζαν
τυφλόμυγα
με δανεικό μαντίλι”