Ακούστε να δείτε κύριοι,

εγώ είμαι ένας καλλιτέχνης.

Τρυπώνω στις μισάνοιχτες σας πόρτες.

Περιπατώ στις κρυφές σας σκέψεις.

Συνήθως, είμαι αόρατος.

Φταίει η αλλιώτικη περπατησιά μου.

Έχω αποφασίσει ότι δεν θα σώσω τον κόσμο.

Μόνο που ο κόσμος θέλει να σωθεί.

Κι έτσι τις νύχτες τον αγκαλιάζω.

Του μιλώ για τα χρώματα της Γης

και του εύχομαι στα όνειρά του να βρίσκει την ελπίδα.

Ακούστε να δείτε κύριοι,

δεν είμαι ήρωας εγώ.

Είμαι ένας καλλιτέχνης.

Φωτογραφία: Άννα Εκλεμέ