Διαβάστε τα ποιήματα του Ποιητικού Διαγωνισμού U WRITE 2, στην κατηγορία “Διαγωνισμοί”.

Παρακάτω οι συμμετοχές του Αθανάσιου Μιχαήλ

Η συγκομιδή του ζην
Εγώ είμαι η μοίρα μου. Εγώ!
Τα χέρια και το σώμα και ο νους,
θα ξεριζώσουν απ’ τα συθέμελα τις ρίζες του παλιού εαυτού,
και θα βάλουν τ’ αλέτρι στη δούλεψη,
και θα οργώνει όπου το πάω!
Θα βρεθούν στο διάβα πέτρες και κακοτράχαλο χώμα,
και βροντές και καταιγίδες,
και θα ξεστρατά τ’ αλέτρι.
Μα θα το βάνουν πίσω στην ευθεία το πείσμα και η θέληση.
Και θα τραβήξω με τ’ αλέτρι μου λωρίδα μεγάλη,
και θα την πω “Ζωή”, δική μου ζωή! δικό μου αυλάκι!
που ‘ σκαψα και έσπειρα και θέρισα.
Και τους καρπούς θα τους ονομάσω “Κόπους”,
γλυκό και Άγιο το νέκταρ τους,
να με δροσίζει όσο γερνάω.
Κι αυτούς που σάπισαν,
και έπιασαν στη σάρκα τους σκουλήκι,
θα τους πω “Λάθη”,
και θα τους αφήσω εκεί σε μιαν γωνία,
να μου βρωμάνε μια στο τόσο,
για να μου θυμίζουν πως να σκάβω, πως να σπέρνω, πως να θερίζω.

Αποκάλυψη
Στη βαθύτερη απόγνωση,
στη στιγμή του “Ήμαρτον!”,
αναδύεται ο Εαυτός.
Στρόβιλος το μυαλό γύρω απ’τη ζωή,
και η ζωή γύρω απ’ το μυαλό.
Τι ειν’αλήθεια και τι ψέμα κανείς δε ξέρει.
Αιθεροβατεί το Είναι, και είναι άγνωστο,
είναι άυλο, είναι άπιαστο.
Μα όταν το σώμα και το πνεύμα και ο νους,
βρεθούν στα Τάρταρα,
όταν η κόλαση καίει σάρκα,
το αόριστον Εγώ αποκαλύπτεται.
Και να που το γνωρίζεις,
που το βλέπεις, που το αγγίζεις,
και να που επιτέλους…Είσαι!

Η ολοκλήρωση
Ανάσανα πάνω απ’ το σώμα σου,
κι έβαλα στη σάρκα μου ψυχή.
Βρήκα ζωή και χάθηκα,
χάθηκα μέσα σου,
χάθηκα γιατί σε βρήκα,
χάθηκα για σένα.
Κι εσύ ανάσα μου,
κι εσύ, ανάσανε μαζί μου τώρα,
πνεύσε πνοή στο πνεύμα μου,
κι αγάπησε με όπως με βρήκες,
άψυχο, απνοϊκό, άδειο.
Αλλά βάσταξε, και μη τρομάξεις,
γιατί τώρα έχω ψυχή, που εσύ,
εσύ μου την έδωσε ή εγώ στην άρπαξα,
ποιος ξέρει, μπερδεύονται τα πνεύματα πολλές φορές.
Κι ειν’ αμαρτωλή, κι είναι Άγια,
και ευλαβής και βλάσφημη,
γιατί έτσι είναι οι ψυχές,
σκοινοβατούν και γέρνουν,
μια κόλαση και μια Παράδεισο.
Κράτα με απ’ τη κόλαση,
κι άσε με στο Παράδεισο.