Στο λεξικό η λέξη ‘’ευαλωτότητα[1]’’ χαρακτηρίζεται ως νεολογισμός, καθώς πρόκειται για όρο που χρησιμοποιείται τα τελευταία χρόνια. Ευάλωτος, είναι αυτός ‘’που κυριεύεται εύκολα ή που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά κίνδυνο ή επίθεση[2]’’. Σαφώς, στον δύσκολο κόσμο που ζούμε, η παραπάνω εξήγηση απαντάται σε αναρίθμητες περιπτώσεις μεμονωμένων ατόμων και κοινωνικών ομάδων. Η ευαλωτότητα όμως, από άλλη σκοπιά, μπορεί να έχει θετικό πρόσημο. Για την ακρίβεια, είναι απαραίτητη.

Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε η  Brené Brown[3] κατά τη πολυετή έρευνά της επάνω στην ανθρώπινη συμπεριφορά και τα συναισθήματα, συνοψίζεται ως εξής: ‘’Η σύνδεση είναι ο λόγος που είμαστε εδώ. Αυτό που κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν συνδεδεμένοι, είναι η βαθιά αίσθηση ότι αξίζουν. Αυτό που τους κάνει ευάλωτους, τους κάνει όμορφους[4]. Η ευαλωτότητα συνήθως θεωρείται ως το κέντρο των συναισθημάτων όπως: θλίψη, ντροπή, φόβος, απογοήτευση, αλλά είναι επίσης το κέντρο και η γενέτειρα της αγάπης, του ανήκειν, της αυθεντικότητας, της δημιουργικότητας, του θάρρους και της υπευθυνότητας[5]’’.

Κάποιος με ευαλωτότητα, έχει το θάρρος να προχωρά σε αυτό τον κόσμο, όντας υπέροχα ατελής, κουβαλώντας στις αποσκευές του μια ισχυρή αίσθηση σύνδεσης και ανήκειν. Είναι ειλικρινής με τα συναισθήματά του, συμπονετικός, συναισθητικός και βαθιά αυθεντικός. Πιθανόν, ακατανόητος για τους πολλούς.  Κλείνει τα μάτια και βουτάει στη ζωή, χωρίς ζώνη ασφαλείας. Αγαπά με όλη του την καρδιά και δεν φοβάται να πει πρώτος ‘’σ’ αγαπώ’’. Στις σχέσεις του δεν ακολουθεί ‘’οδηγίες χρήσης’’. Αντιμετωπίζει τους ανθρώπους, σαν να έχει μπροστά του τον καλύτερο εαυτό τους. Ξέρει πως τα πράγματα δεν είναι πάντα έτσι, δεν είναι αφελής. Όμως η καχυποψία δεν του ταιριάζει, τον βαραίνει. Έχει τη δύναμη να φαίνεται και να είναι τρωτός.

Προχωρά σαν αερικό αφήνοντας σπουδαία ίχνη, για όσους έχουν την ικανότητα να κοιτούν και να βλέπουν. Όταν βρίσκεται σε κάποια ‘’ουρά’’ δεν σπρώχνει γιατί ξέρει ότι οι άλλοι άνθρωποι δεν είναι εμπόδιο. Σέβεται τον εαυτό του και τους γύρω του. Δεν φοβάται να εκτεθεί και, σίγουρα, δεν επιλέγει να ‘’συρρικνώνεται’’ για να χωρά. Η υπονόμευση των άλλων, που πολλοί φέρουν ως λάβαρο προσωπικής επιτυχίας, του προκαλεί απέχθεια. Δεν θέλγεται από τις κίβδηλες αρετές της περιρρέουσας τοξικότητας και επιλέγει να παραμένει πιστός στις αξίες του, όσο δύσκολος κι αν είναι αυτός ο δρόμος.

Αντιλαμβάνεται πλήρως πως, οι πράξεις του έχουν τεράστιο αντίκτυπο στους άλλους. Αποφεύγει να ασκεί κριτική, όταν όμως το αποφασίσει, το κάνει με θετικό τρόπο, δίνοντας φτερά στον αποδέκτη της και το κίνητρο για εξέλιξη. Δεν επιδιώκει τη συντριβή κανενός. Ο άνθρωπος με ευαλωτότητα, δεν αρέσκεται στην ανερυθρίαστη ένταξη σε κλίκες, παρόλη την εμμονική επιδίωξη, όσων το θεωρούν μέγιστη κοινωνική καταξίωση.

Το να ζει κάποιος απαλλαγμένος από την πανοπλία του ανελέητου κυνισμού που επικρατεί στην εποχή μας, αποτελεί επιλογή μέγιστης γενναιότητας. Χρειάζεται ανεξάντλητες ποσότητες κουράγιου και την, εκ των προτέρων αποδοχή, της αναπόφευκτης σύγκρουσης. Είναι η ικανότητα να ζει απογυμνωμένος από το φόβο της απόρριψης, της αποσύνδεσης και της μοναξιάς. Είναι η θέληση να μοιραστεί στιγμές εγγύτητας με τους ανθρώπους, εκθέτοντάς τους τον τρυφερό πυρήνα του.

Είναι η συνειδητή επιλογή, στον κόσμο του ‘’φαίνεσθαι’’, να είναι ο αληθινός, ευάλωτος εαυτός του.

Βίκυ Μενεγάκη

Πηγή φωτογραφίας: http://www.crowe-associates.co.uk/wp-content/uploads/2013/11/vulnerability-1.jpg

[1] https://www.youtube.com/watch?v=nPOQO3i0ARA&t=0s , 3:54

[2]https://el.wiktionary.org/wiki/%CE%B5%CF%85%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%84%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1

[3] Αμερικανίδα κοινωνική λειτουργός, ερευνήτρια, συγγραφέας, καθηγήτρια, ομιλήτρια

[4] https://www.youtube.com/watch?v=iCvmsMzlF7o&t=37s

[5]  Brown, Brené (2012). The power of vulnerability. Sounds True