Ο Walt Whitman θεωρείται ο πλέον εθνικός ποιητής της Αμερικής ~ ο τελευταίος, σύγχρονος διάδοχος των Ομήρου, Βιργιλίου, Δάντη και Σαίξπηρ.

Στο ”Φύλλα Χλόης”(1855, 1891-2), δοξάζει τη δημοκρατία, υμνεί τη φύση, την αγάπη και τη φιλία. Σε αυτό το μνημειώδες έργο έψαλε ύμνους τόσο στο σώμα όσο και στην ίδια την ψυχή, και δε δίστασε να αντικρίσει την ομορφιά ακόμη και στο θάνατο.

Μαζί με την Emily Dickinson , ο Whitman θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους ποιητές του 19ου αιώνα και θα επηρέαζε αργότερα πολλούς ποιητές, συμπεριλαμβανομένων των Ezra Pound , William Carlos Williams , Allen Ginsberg , Simon Ortiz , CK Williams και Martín Espada .

Γεννημένος στο Long Island, ο Whitman μεγάλωσε στο Μπρούκλιν και έλαβε περιορισμένη επίσημη εκπαίδευση. Κατά τη διάρκεια της ζωής του ασχολήθηκε με πολλά επαγγέλματα, μερικά από αυτά ήταν: εκδότης, δάσκαλος, δημοσιογράφος και συντάκτης.

Το ”Φύλλα Χλόης” (Leaves of Grass) ο Whitman εμπνεύστηκε εν μέρει από τα ταξίδια του στα αμερικανικά σύνορα και από τον θαυμασμό του για τον Ralph Waldo Emerson .

Αυτή η σημαντική έκδοση υποβλήθηκε σε οκτώ επόμενες εκδόσεις κατά τη διάρκεια της ζωής του καθώς ο Whitman επέκτεινε και αναθεώρησε την ποίηση και πρόσθεσε περισσότερα στην αρχική συλλογή 12 ποιημάτων. Ο ίδιος ο Έμερσον δήλωσε ότι η πρώτη έκδοση ήταν «το πιο εξαιρετικό πνεύμα και σοφία που η Αμερική έχει συνεισφέρει ακόμη».

Ο Whitman δημοσίευσε τη δική του ενθουσιώδη κριτική για το Leaves of Grass. Οι κριτικοί και οι αναγνώστες, ωστόσο, βρήκαν τόσο το στυλ του Whitman όσο και το θέμα του άθλιο. Σύμφωνα με το The Longman Anthology of Poetry , «ο Whitman έλαβε λίγη δημόσια αναγνώριση για τα ποιήματά του κατά τη διάρκεια της ζωής του για διάφορους λόγους:

  • Πολλοί θεώρησαν ότι υπάρχει μεγάλη διαφάνεια σχετικά με το σεξ, και τις στιλιστικές του επιλογές»
  • Άλλοι πάλι τον αποκήρυξαν λέγοντας πως ήταν ποιητής που «εγκατέλειψε τα συνηθισμένα μοτίβα των μέτρων και των θεμάτων ποιημάτων» των συγχρόνων του,
  • Ακόμη και σχόλια του τύπου: ο Γουίτμαν «επηρεάστηκε από τους μακρούς ρυθμούς και τις ρητορικές στρατηγικές της Βιβλικής ποίησης».

Κατά τη δημοσίευση του Leaves of Grass , ο Whitman απολύθηκε στη συνέχεια από τη δουλειά του στο Υπουργείο Εσωτερικών. Παρά τη μικτή κριτική του στις ΗΠΑ, έγινε δεκτός στην Αγγλία, με τον Dante Gabriel Rossetti και τον Ο Algernon Charles Swinburne μεταξύ των Βρετανών συγγραφέων που καταχειροκρότησαν το έργο του.

Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, ο Whitman εργάστηκε ως υπάλληλος στην Ουάσιγκτον, DC.

Αφού υπέστη σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο το 1873, ο Whitman μετακόμισε στο σπίτι του αδερφού του στο Κάμντεν του Νιου Τζέρσεϋ.

Ενώ η ποίησή του απέτυχε να συγκεντρώσει τη λαϊκή προσοχή από την αμερικανική ανάγνωση κατά τη διάρκεια της ζωής του, πάνω από 1.000 άτομα ήρθαν να δουν την κηδεία του.

Πορτραίτο του Walt Whitman

Διαβάζοντας τον Whitman παρατηρούμε πως διακατέχεται από μια ανεπιτήδευτη και άκρως φυσική τάση να ταυτίζει το ανθρώπινο σώμα με την ψυχή. Για αυτόν εκεί που σταματάει το ένα ξεκινάει το άλλο.

Αυτά τα δυο συνυπάρχουν αρμονικά και βρίσκονται τόσο κοντά που μπερδεύονται, πλέον δεν ξεχωρίζουν, αντανακλώντας τελικά την ακέραιη Ανθρώπινη Ολότητα.

Θεωρεί ότι κάθε άνθρωπός (μπορεί να) είναι ‘θεικός’ εσωτερικά όσο και εξωτερικά.

Υμνεί το σώμα μέσα από τους στίχους του, κατοχυρώνοντας πάντα την ισότιμη παρουσία των δύο φύλων.

Θεωρεί τη γυναίκα ως ‘υποκείμενο’ της ευτυχίας και πως η ερωτική σχέση μεταξύ των ανθρώπων είναι η συνδετική Ουσία της ζωής.

Και ως ο πρώτος συγγραφέας της πραγματικής αμερικανικής ποίησης, η κληρονομιά του Whitman θα αντέχει.
  • Παραθέτω ένα ‘πολύ’ δικό μου αγαπημένο από τα ”Φύλλα Χλόης” (Leaves of Grass)
ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ(POETS TO COME)

Ποιητές του μέλλοντος, αγορητές, τραγουδιστές, μουσικοί του μέλ-λοντος!

Το σήμερα δεν θα με δικαιώσει ούτε θα με ερμηνεύσει,

Όμως εσείς, μια καινούργια γενιά, αυτόχθονη, αθλητική, ηπειρωτική, μεγαλύτερη απ’ όλες τις προηγούμενες, Εγερθείτε!

Διότι εσείς πρέπει να με δικαιώσετε.

Εγώ ο ίδιος δεν θα γράψω παρά μια δυο λέξεις ενδεικτικές για το μέλλον,

Για μια μόνο στιγμή θα βγω μπροστά και γρήγορα θα κυλήσω πάλι στο σκοτάδι.

Είμαι ένας άνθρωπος που, καθώς αδιάκοπα περιπλανιέται, ρίχνει τυχαία το βλέμμα του σ’ εσάς κι έπειτα αλλού στρέφει το πρόσωπό του,

Αφήνοντας εσάς να το καταδείξετε και να το ορίσετε,

Περιμένοντας από σας τα πιο σημαντικά

*Πηγές: PoetryFoundation.org,

‘Φύλλα Χλόης” Εκδ. Κέδρος (2019) ΕΠΙΛΟΓΗ • MΕΤΑΦΡΑΣΗ • ΕΠΙΜΕΤΡΟ • ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ • ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: ΕΛΕΝΗ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ